Astrid Desbordes, Pauline Martin, "Miłość"

“Powiedz, mamo, czy będziesz mnie kochać całe życie?”

Pytanie Archibalda, bohatera książeczki "Miłość", to jedno z fundamentalnych dziecięcych pytań, które zadawałem chyba tysiące razy, zwłaszcza że dzieckiem byłem z małym poczuciem własnej wartości, co zgotowali mi dorośli w najwcześniejszym okresie mojego rozwoju. Moja mama dzielnie odpowiadała, że kocha, ale z pewnością fajnie by było razem przeczytać książkę, która kwestię miłości matczynej omówi w formie bardziej rozbudowanej.

W "Miłości" Astrid Desbordes (tekst) i Pauline Martin (ilustracje) mama opowiada o tym, że kocha Archibalda zawsze, w sytuacjach oczywistych i tych trochę mniej. I jest to opowieść, która potrafi wzruszyć. To znaczy mnie wzruszyła. O!

To co w książeczce najcenniejsze to unikanie przez autorkę wartościowania i próba patrzenia na świat z niezwykłą sympatią do skomplikowanego świata młodego użytkownika przestrzeni, Gdy Archibald razem z mamą rysuje, otrzymuje komunikat: “Kocham cię, kiedy robisz coś tak jak ja”, a gdy ze sztalugi rysunek wymyka mu się na ścianę: “i kiedy robisz to po swojemu”. Mama kocha go, gdy ładnie pachnie (scena łazienkowa) i “kiedy to bez znaczenia” (umorusany chłopiec z piłką brudzi dywan). Bardzo mnie to ujęło i propsuję książeczkę gdzie mogę, czyli na przykład tutaj.

Trochę dziegciu. Nie podobają mi się ilustracje, które są wyjątkowo przeciętne i odrobinę mdłe. Zapewne miały pasować do “klimatu” opowieści, ale tak dobrze pomyślana książka aż prosi się o ciekawsze rysunki. Inna sprawa, że we francuskich książkach dla maluchów bardzo często znajdziemy ten styl ilustracji i z pewnością ma on wielu zwolenników, do których niżej podpisany się akurat nie zalicza..

“Kocham Cię każdego dnia. I tak już pozostanie” odpowiada mama Archibaldowi. Każda taka odpowiedź, choćby usłyszana i przeczytana tysiące razy jest dla małego obywatela/obywatelki najważniejsza na świecie. Warto chyba by przeczytał ją w “Miłości” z Wydawnictwo Entliczek.,