Krystyna Dąbrowska dzisiaj dla nas z tomu "Miasto z indu".

O książce "Zaklinanie węży w gorące wieczory" rozmawiają Małgorzata Żarów (autorka) oraz Bartłomiej Pasiak. Wszystko w ramach cyklu "Debiuty" pod kuratelą Wojtka Szota w Staromiejskim Domu Kultury w Warszawie. Zapraszamy!

- Czym zasadniczo różni się zniszczenie Troi od zniszczenia Mariupola? - pyta Marianna Kijanowska, poetka która kilka dni temu odebrała Nagrodę im. Zbigniewa Herberta za tom "Babi Jar". Mimo sporych problemów logistycznych udało mi się przeprowadzić krótki wywiad z Laureatką. --- Wojciech Szot: W jednym z wywiadów mówiła Pani, że za dziecka widziała macewy leżące w ziemi w Żółkwi. Czy w latach 90. i później ktoś się nimi zajął? Czy Żółkiew dzisiaj jest już bardziej otwarta na upamiętnienie swoich dawnych mieszkańców? Marianna Kijanowska: - Macewy były na dawnym cmentarzu...

Kopernik Orlińskiego to “Kopernik po dziennikarsku”. Co to znaczy, autor tłumaczy już we wstępie. To biografia, w której “dziennikarz wyznacza kierunek”, a “podróż nie odbędzie się trasą najkrótszą”. I całe szczęście! Bo gdyby Orliński wsiadł na autostradę i opisał tylko to, co jest w biografii rewolucjonisty z Warmii pewne, dostalibyśmy nudnawą broszurkę. Autor opatrując książkę przypisem mówiącym “nie jestem historykiem, jestem dziennikarzem”, sprawia, że usprawiedliwione staje się potraktowanie Kopernika jako pretekstu do dziesiątek fascynujących opowieści o historii, ale i...

Ukraińska poetka, Marianna Kijanowska otrzymała wczoraj Międzynarodową Nagrodę Literacką im. Zbigniewa Herberta za tom wierszy poświęconych pamięci ofiarom mordów w Babim Jarze. - Pierwsze książki o Holokauście czytałam w języku polskim - mówiła ukraińska poetka Marianna Kijanowska odbierając w tym roku inną nagrodę, Europejskiego Poety Wolności. Tom poezji “Babi Jar. Na głosy” to ponad dwieście wierszy, wspólnie tworzących wielogłosowy, lamentacyjny poemat, w którym poetka odtwarza głosy ludzi zamordowanych w podkijowskim Babim Jarze. Polski przekład Adama Pomorskiego jest wyborem z...

Jeśli jeszcze nie znacie Colma Tóibína, to mam nadzieję, że nadrobicie to zaniechanie jak najszybciej, byśmy wspólnie mogli podzielać fascynację jednym z najważniejszych współczesnych pisarzy. Okazją do tego jest „Czarodziej” Tóibína - beletryzowana biografia innego wybitnego pisarza, Thomasa Manna.

Mann to miał życie!

Urodził się w kraju rządzonym przez cesarza, przeżył dwie wojny światowe, dostał Nobla i zmarł w Szwajcarii jako powszechnie podziwiany twórca. I choć można by tego pewnie dokonać mając niezbyt rozbudowane życie osobiste, to nie jest przypadek Manna. Życia osobistego miał aż...

Zmiana z "dobrej nocy" na "nocną porę" to był dobry pomysł. Przynajmniej nie muszę się martwić faktem, że po lekturze tego wiersza nie poczujecie się lepiej. Nocne pory bywają przykre. Iryna Ciłyk w przekładzie Anety Kamińskiej.

Lambda Warszawa z okazji swojego dwudziestopięciolecia ogłosiła dwie inicjatywy, z którymi będę miał trochę wspólnego. Otóż w 2023 roku powstanie QueerMuzeum - jest już lokal na Marszałkowskiej w Warszawie i... QueerBook - Nagroda Literacka Lambdy Warszawa Nagroda przyznawana będzie w następujących kategoriach: - proza polska - proza zagraniczna - nagroda za przekład - książka non-fiction (reportaże, itp.) - książka dla dzieci i młodzieży. - poezja Więcej szczegółów, regulamin, jury i wysokość nagród zostanie ogłoszona w styczniu 2023 roku. I wtedy pewnie też dowiecie...

Czas chyba zmienić nazwę tej rubryki. Formuła "dobrej nocy" się wyczerpuje. Noce są nocami są nocami. (Można wzdychać) Joan Didion w "Białym albumie", do którego się właśnie przyssałem pisze, że "żeby żyć, opowiadamy sobie historie". Czasem też - niektórzy z nas - piszą wiersze. One też opowiadają. Wiersze o zmarłych, jak te zebrane w tomie poezji Edwarda Pasewicza, "Darkslide" opowiadają o tym, że jeszcze jesteśmy. Choć to w niczym nie pomaga.  Edward zatem Pasewicz dla Państwa na noc. (Didion przełożyła Jowita Maksymowicz-Hamann)

Może i jest Édouard Louis jednym z najciekawszych młodych autorów, twórcą który nie mając jeszcze lat trzydziestu napisał dzieła komentowane i wydawane w wielu krajach, ale jest też pisarzem, który z książki na książkę coraz bardziej mnie rozczarowuje. Po “Kto zabił mojego ojca”, niezbyt obszernej książce w której opowiadał życie - jak wskazuje tytuł - swojego ojca, tworząc przy tej okazji manifest polityczny, w “Zmaganiach i metamorfozach kobiety” (obie książki przełożyła Joanna Polachowska) zajął się matką i swoją relacją z nią. Są tu momenty wstrząsające, ale całość tej niewielkiej...