Mam ostatnio szczęście do epickich, wielkich historii, które wciągają na długie godziny  

Po świetnym "Placu zabaw" Powersa (Anna Halbersztat), przyszedł czas na Elif Shafak i jej "Tam na niebie są rzeki" (tłum. Natalia Wiśniewska). Podobnie jak u amerykańskiego pisarza, w nowej powieści piszącej po angielsku tureckiej autorki, przeszłość w zaskakujący sposób łączy się z teraźniejszością, a finalny efekt staje się opowieścią o tym, dokąd zmierzamy.

Zaczynamy w starożytnej Mezopotamii. "Na skraju chmury burzowej dynda jedna tylko kropla deszczu - nie większa od fasoli i lżejsza od ciecierzycy....

Okno na świat, brama do raju, miasto najszczęśliwszych ludzi na świecie. Czy aby na pewno?

- Większość książek o Gdyni kończy się w 1939 roku, a mnie zaciekawiło, co było później — mówiła Aleksandra Boćkowska, reporterka, autorka takich książek jak "Księżyc z Peweksu", czy "Można wybierać. 4 czerwca 1989" w podcaście "Książki. Magazyn do słuchania".

Postanowiła przyjrzeć się powojennej historii Gdyni i jej mieszkańców. Tak powstał reportaż o niemal epickim rozmachu.

Zaczynamy tam, gdzie niemal każdy z nas zaczął poznawać i zakochiwać się w Gdyni. "Wystarczy wyjść na Świętojańską, żeby mniej...

Nowy przekład tej książki to na pewno jedno z najbardziej zaskakujących wydarzeń tego roku w literaturze. *** Dzisiaj czas na książkę, której wydanie - w nowym przekładzie Agaty Ostrowskiej - niezwykle mnie cieszy. “Źródło samotności” Radclyffe Hall to bowiem jedna z tych książek, dla których określenie "legendarna" nie jest tylko marketingowym zabiegiem. "Źródło samotności" po raz pierwszy opublikowane zostało w 1928 roku. Jego autorka, Radclyffe Hall, urodziła się w bardzo zamożnej rodzinie (ojciec uczył się w Eton i na Oxfordzie), która żyła z odsetek po fortunie dziadka,...

Wielka, dobra książka na lato? Właśnie się ukazała! Zacznijmy od tego, że Powers doskonale opowiada historie. Tworzy postaci, których emocje i ambicje rozumiemy, które stają się nam bliskie, choć często pochodzą z zupełnie innych niż nasze światów. Jednocześnie amerykański pisarz w każdej z książek zadaje pytanie o naszą współczesność, o jej największe lęki i zagrożenia, jakie stoją przed światem. I nawet gdy kieruje się w stronę mniej lub bardziej oczywistego dydaktyzmu, ratuje go właśnie opowieść. Podobnie jest w "Placu zabaw" (tłum. Anna Halbersztat), wielowątkowej powieści o tym,...

Mam taką półeczkę, na którą odkładam książki, które być może pod koniec roku trafią do zestawienia "książek roku". Póki co to niewielki stosik. Większych problemów z selekcją nie przewiduję. Właśnie odłożyłem na nią "Do perfekcji" Vincenzo Latronico w przekładzie Katarzyny Skórskiej, świetną w swojej prostocie, a jednocześnie intensywności literacką grę. Coś, co z jednej strony jest niezwykle precyzyjnym opisem życiowej sytuacji dwójki trzydziestolatków, przeistacza się u włoskiego pisarza w traktat o naszych, dziwnych czasach. Bohaterowie tej noweli, Anna i Tom to ekspaci, którzy...

Jeśli powieść zaczyna się od zdania: “Enero Rey stabilnie stoi na łódce” i jest to dobra powieść, to wiadomo, że za chwilę stracimy stabilność i ktoś wyląduje w wodzie. “To nie rzeka” argentyńskiej pisarki Selvy Almady zaczyna się od sceny połowu w rzece. Dwóch mężczyzn, Enero Rey i El Negro wybrało się na ryby. Wzięli ze sobą Tilo, syna ich przyjaciela Eusebio, który utonął w zdradliwych wodach rzeki, z której bohaterowie powieści Almady właśnie próbują wyciągnąć wielką płaszczkę. Zastrzelona i powieszona na drzewie ryba przyciąga uwagę mieszkańców wyspy, na której rozbili obozowisko....

I to jest proza! Jeśli nie znacie Bawołka (jak to możliwe), to polecam nadrobić. Wydaje mi się, że "Litania" to dobry tytuł na pierwsze z Bawołkiem rendez-vous.

***

"Koniec świata prędko nie nastąpi, wcześniej ja umrę, gdy ścieżka za mną gęsto zarośnie", deklaruje narrator jednej z kilkudziesięciu krótkich opowieści, które składają się na niezwykłą "Litanię" Waldemara Bawołka.

Tytuł każdego z pomieszczonych w tym tomie próz to kolejne wezwanie w długiej litanii. Zaczyna Bawołek od wezwania do "świętej Maryi". "Święta Maryjo, wybaw mnie od zła wszelkiego". I opowiada surrealistyczny apokryf o...

Skoro Światowy Dzień Książki to czas na autora, którego każda powieść - a przeczytałem już trzy - sprawiała, że nie mogłem się oderwać od lektury. S.A. Cosby, którego Państwo mogą znać dzięki “Kolczastym łzom” i “Asfaltowej pustyni”, w kolejnej powieści porywa nie tylko pomysłem na historię, tempem akcji ale przede wszystkim niejednoznacznymi, wielowymiarowymi bohaterami, którzy wymykają się schematom. A przecież to powieść sensacyjno-kryminalna, więc schematy są tu jak najbardziej na miejscu. Cosby ma jednak ambicje opisywania codzienności amerykańskiej prowincji bez sięgania po...

Barbara Ehrenreich zachwyca w tej książce odważnymi tezami, bezkompromisowym pisaniem i zdaniami, które aż chce się zapisywać w kajeciku. To książka o tym, że możemy się starzeć bez ciągłej walki o przedłużenie sobie życia. "W miarę jak kurczy się czas, który mi pozostał, każdy miesiąc i każdy dzień staje się zbyt cenny, żeby go spędzać w pozbawionych okien poczekalniach i pod nadzorem zimnych maszyn", pisze Ehrenreich - dziennikarka z doktoratem z biochemii. "Z przyczyn naturalnych" to summa przekonań Ehrenreich, opowieść o tym, że nasza śmierć nie jest czymś, czemu musimy się...

Tylko Wicha mógł napisać "Apostrofę do asfaltu", którą tu znajdziecie. Ukazała się ostatnia książka laureata Nike. Poświęcona jest skromnemu warszawskiemu osiedlu. *** Marcin Wicha, zmarły w styczniu tego roku pisarz i projektant, autor m.in. książki "Rzeczy, których nie wyrzuciłem", za którą dostał Nagrodę Literacką "Nike", nad "Kamionkiem" pracował przez większość 2024 roku. "Widoczki sobie opisuję" - pół żartem, pół serio mówił, gdy pracowaliśmy nad wywiadem dla "Wyborczej". "Kamionek" to esej Wichy z fotografiami Agnieszki Rayss przygotowany z okazji wystawy "Znaleźne....