Po śmierci ojca Jose z żoną Silvią przyjeżdżają do rodzinnego domu, by go posprzątać i wystawić na sprzedaż. Zagracony i zawilgocony budynek na początku irytuje i drażni.

Jose odkrywa, że ojciec osłaniał winogrona przesyłanymi przez syna wycinkami z gazet, które pisały o jego sukcesach, a dom w jego oczach jest zbędną ruderą. Na śmietnik trafiają stół, przy którym mały Jose odrabiał zadania domowe, laurka dla mamy przygotowana z okazji Dnia Matki, starte chodaki ojca…

Przeszłość zdaje się być łatwa do usunięcia, ale okazuje się, że podobnie jak stary uschnięty migdałowiec rosnący przed domem,...

Jest!!! "Sekret nadludzkiej siły" Alison Bechdel, wyd. Timof Comics, przekład - Wojciech Szot. Swoją przygodę z tłumaczeniem zaczynałem od "Fun Home", którego pierwsze wydanie ukazało się w marcu 2010 roku. Po 11 latach właśnie ukazało się czwarte (!) wydanie tego genialnego dzieła. W księgarniach znajdziecie też "Jesteś moją matką?" w przekładzie Pauliny Piotrowskiej. --- Komiksowa autobiografia Alison Bechdel skupia sie na trzech tematach - związkach  sporcie  i literaturze. Autorka dokonuje - podobnie jak w poprzednich dziełach - wnikliwej i brutalnej wiwisekcji własnego...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Rozmawiamy o komiksie "Twarz, brzuch, głowa"

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

W 2015 roku komiks "Krzatactwo" z moim scenariuszem na podstawie eseju Jolanty Brach-Czainy i rysunkami wspaniałej Barbary Okrasa zajął trzecie miejsce w konkursie Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi.

Czas go Państwu pokazać. 

Całość do ściągnięcia TUTAJ.

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Nawet ci, co znają “Panterę” Evensa będą zaskoczeni tym jak niezwykłym ilustratorem jest belgijski twórca. Oszałamiająca feeria nachodzących na siebie barw i kształtów w "Jest zabawa" (tłum. Olga Niziołek) pokazuje nam roztańczone, rozgrzane i upalone miasto, w którym z ludzi wychodzi ich zwierzęca natura. Bo to, co najwyraźniej Evensa fascynuje, to moment, w którym pozbywamy się tego, co pozwala nam trzymać na uwięzi ukrytego w nas zwierza.

Jona przeprowadza się do Berlina. Ostatniej nocy chce się pożegnać z miastem, ale nikt z jego przyjaciół akurat nie może się spotkać (co za klasyka w...