Na dzisiejsza rocznicę. Anna Świrszczyńska, "Niech liczą trupy" Ci, co wydali pierwszy rozkaz do walki niech policzą teraz nasze trupy. Niech pójdą przez ulice których nie ma przez miasto którego nie ma niech liczą przez tygodnie przez miesiące niech liczą aż do śmierci nasze trupy. Wiersz z tomu "Budowałam barykadę" (1974)

W kolejnym podcaście wystąpi Filip Springer. Nadciągająca książka to trudny kawałek literatury, dlatego rozmowa do najłatwiejszych nie należała. I dobrze. #zdaniemszota #filipspringer #czarne #dwunaste #fuckjante

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sie 1, 2019 o 1:57 PDT

#czytanko #ciepełko #piesektajfun #tylkodobrerzeczy #lgbt🌈 #kindle #kcebycprawdziwyminstagramerem #bookstagram #niepowiemcoczytam #jestemLGBT

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 30, 2019 o 2:46 PDT

Czytam książkę Matthew Desmonda, “Eksmitowani. Nędza i zyski w jednym z amerykańskich miast” w tłumaczeniu Tomasza S. Gałązki i jestem ukontentowany lekturą. Będę pisał jeszcze o niej do pewnego magazynu literackiego, ale już chciałbym, żebyście zwrócili na ten tytuł uwagę (premiera 18 września nakładem Marginesów).

Desmond zyskał moją dozgonną wdzięczność za to, że go w tej książce nie ma. Czytam głównie polskie reportaże (bo ja po prostu czytam głównie polską literaturę) i mam już dość wszechobecnego reporterskiego “ja”, które pojechało, zobaczyło, rozmawiało, pomagało, płakało, śmiało...

Dla jednych może być to odkrycie, dla drugich - spory zawód. “Jeszcze kocham. Zapiski intymne” to fragmentaryczny dziennik Anny Świrszczyńskiej, który stanowi zaledwie połowę tej i tak niezbyt obszernej książeczki. To kilkadziesiąt zapisów z okresu wielkiej miłości.  Świrszczyńska ma 60 lat i chce być kochana. Uwodzi, flirtuje i romansuje niekiedy z kilkoma mężczyznami w tym samym czasie, wciąż ma sentyment do byłego męża, bardzo pragnie bliskości i zaangażowania, ale jest w tym niekonsekwentna, boi się zaangażowania. “Mąż nie lubił całować w usta, Józef pierwszy też nie, a Wojciecha...

Jest coś pocieszającego w tym, że obok niezliczonych "JP2 tu był", znalazło się w Suwałkach miejsce dla Miłosza. #zdaniemszota #suwałki #czesławmiłosz

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 29, 2019 o 1:16 PDT

Wczoraj pisałem o nadmiarze programu w “Artemizji”, to dzisiaj napiszę o jego braku w najnowszym “Kajku i Kokoszu”. Zacznijmy od tego, że bardzo się cieszę, że Egmont przestał się bawić w krótkie historyjki i w końcu stworzono pełnometrażowy komiks “na licencji” Christy. Ale jakież było moje rozczarowanie, że opowiedziana tu historia niewiele wychodzi poza osiągnięcia patrona. Zatem mamy Mirmiłowo i naszych dwóch (nie aż tak bardzo) dzielnych bohaterów, którzy dostają misję eskortowania do domu przebywającej w podróży księżniczki Salwy. Księżniczka cały czas się śmieje i śmiech ten...

Chciałbym być łaskawszy dla “Artemizji”, ale im dłużej o niej myślałem, tym mniej mi się ten komiks podobał. Po prostu nie lubię tak prostego dydaktyzmu, który może i jest potrzebny, ale ja już jestem gdzie indziej i kolejna oczywista w wydźwięku opowieść z kategorii “herstory” i “empowerment” niekoniecznie do mnie trafia.

Nathalie Ferlut i Tamia Baudouin stworzyły komiks o Artemizji Gentileschi (a przetłumaczyła Olga Mysłowska), wybitnej, siedemnastowiecznej malarce, która dzisiaj, gdy historia sztuki próbuje przywrócić równowagę w narracji i pokazać tworzące kobiety, jest fetowana wielkimi...

Dzisiaj w cyklu "Książka na weekend" polecam wznowienie fantastycznej powieści Jamesa Baldwina, "Gdyby ulica Beale umiała mówić". Love story z Harlemu w rytmie gospel i z mocną dawką Szekspira. 

RECENZJA NA STRONIE EMPIKU

Jak pisał Krzysztof Jaworski, poeta wybitny choć mało znany: "Mario,  mój świat wewnętrzny nijak nie przekłada się na świat zewnętrzny. Jestem jak ta sierota co pasała gąski, ale teraz nie ma już co pasać, bo przyszedł lis i zeżarł jej stado.  Stoję tylko nad tym lisem i skomlę: - Ty chuju, oddaj gąski…  Ale on nie oddaje. I nie odda. Mario,  czy to ja zgorzkniałem, czy ten świat jest naprawdę wyjątkowo ponurym miejscem?" #zdaniemszota #mariakonopnicka #krzysztofjaworski #suwałki

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 25, 2019 o 5:03 PDT