Czasem zastanawiam się, co z literatury naszych czasów przetrwa i jak czytelnicy za dwadzieścia-trzydzieści lat będą na nią spoglądać. Nie łudźmy się - większość z tego, co się wydaje, co się pisze, nawet z pozycji nagradzanych i pozytywnie recenzowanych ginie w gąszczu tysięcy innych tytułów. Zdaje się, że najłatwiej mają biografie, książki historyczne i - może - reportaże. Gatunki informacyjne, po które sięgną czytelnicy i czytelniczki zainteresowani danym tematem. Sam najczęściej wracam do takich właśnie książek. Na powroty do prozy nie mam wiele czasu. Niekiedy jednak wyciągnę rękę po...

Pierwszy patronat Zdaniem Szota, czyli gwarancja mocnych wrażeń. Książka Louisa to wspaniale napisany, wstrząsający portret dojrzewania młodego geja w robotniczej rodzinie. To historia o przemocy i próbie zrozumienia jej źródeł. Dla mnie to bolesna książka, bo jest to opowieść wciąż aktualna, zwłaszcza w kraju nad Wisłą.

Przełożyła Joanna Polachowska. Pozowal Tajfun. Wynagrodzenie w tej akcji otrzymał Tajfun w postaci suszonej rybki, a na czwartej stronie okładki znajdziecie mój blurb.

[PATRONAT] Pierwszy patronat Zdaniem Szota, czyli gwarancja mocnych wrażeń. Książka Louisa to wspaniale...

Napisanie recenzji z jakiejkolwiek książki Umberto Eco wydaje mi się zadaniem karkołomnym. Tu można tylko pisać o swoim doświadczeniu lektury. A przecież większość z nas ma już jakieś wspomnienia z tym niezwykłym humanistą za sobą. To przecież nie tylko “Imię róży”, ale dziesiątki książek od poważnych rozważań o semiotyce, po lżejsze eseje poświęcone sztuce, literaturze czy popkulturze.

Eco z dezynwolturą udowadnia, że można zestawić wszystko ze wszystkim, że snobistyczne podziały gatunkowe, czy podział na dyskurs popularny i egalitarny są błędem myślowym. Niekiedy te tezy są bardzo...

Zbliża się Nobel literacki. W tym roku podwójny. Na stronach bukmacherów pojawiły się typowania, i - co nie jest aż tak bardzo zaskakujące - na dziewiątej pozycji znalazła się Olga Tokarczuk! Autorka “Prawieku…” w ostatnich latach odbiera słuszne międzynarodowe splendory, by przypomnieć choćby o międzynarodowym Bookerze za “Flights” w tłumaczeniu Jennifer Croft, czy ostatnio miejsce na “długiej liście” do National Book Award za “Drive Your Plow Over the Bones of the Dead” w tłumaczeniu Antonii Lloyd-Jones. W czasach, gdy w debacie publicznej ważne są takie wartości jak feminizm, ekologia i...

Zbliża się Nobel literacki. W tym roku podwójny. Na stronach bukmacherów pojawiły się typowania, i - co nie jest aż tak bardzo zaskakujące - na dziewiątej pozycji znalazła się Olga Tokarczuk!

Autorka “Prawieku…” w ostatnich latach odbiera słuszne międzynarodowe splendory, by przypomnieć choćby o międzynarodowym Bookerze za “Flights” w tłumaczeniu Jennifer Croft, czy ostatnio miejsce na “długiej liście” do National Book Award za “Drive Your Plow Over the Bones of the Dead” w tłumaczeniu Antonii Lloyd-Jones.

W czasach, gdy w debacie publicznej ważne są takie wartości jak feminizm, ekologia i...

Niewiele tu zagranicznej prozy, ale powoli nadrabiam. Cercasa znałem z "Żołnierzy spod Salaminy" i nowa powieść w jakimś stopniu nawiązuje do bestsellera o hiszpańskiej wojnie domowej, ale wprowadza bardziej osobistą perspektywę. Co jest prawdą, a co zmyśleniem w nowej powieści Javiera Cercasa trudno dociec i nie śmiałbym o to pytać autora. Wielopoziomowa opowieść o hiszpańskiej historii naprawdę najwyższej próby, choć momentami można się pogubić w postaciach, wydarzeniach i odrobinę telenowelowatej konstrukcji. Głównym wątkiem jest próba napisania biografii Manuela Meny, chłopaka,...

Trochę inny piątek. Przedawkowałem obyczajówkę, czas na (miejmy nadzieję) mocne wrażenia. #zdaniemszota #powergraph #cezaryzbierzchowski

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 27, 2019 o 1:58 PDT

Czy po świetnej powieści, "Tylko Lola" Kamiński utrzyma poziom? Opis nowej książki wskazuje, że autor mocno zaryzykował. A to jest pisarz bardzo sprawny choć nierówny. Będzie czytane. #zdaniemszota #jarosławkamiński #wab

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 26, 2019 o 12:46 PDT

To się zawsze zaczyna tak samo. Wydawca pisze, czy bym nie chciał przeczytać, ja bym zasadniczo nie chciał, bo mam co czytać, ale przecież to mały wydawca, nowy i skromnie, ładnie napisał wiadomość, więc obiecuję lekturę, mając nadzieję, że za pół roku nikt się nie przypomni o recenzję, bo ja naprawdę mam co czytać i czytam czasem za pieniądze i priorytety jakieś mieć muszę. A potem wsiadam z tym kindlem do pociągu, klikam na najnowszy wgrany plik, bo boję się otworzyć cały spis wgranych eksiążek, które tylko czekają na moją lekturę, chcą mi ukraść czas i napchać mój mózg swoimi bohaterami,...