Już za chwilę PASZPORTY POLITYKI. Czas zatem na moje nominacje. Był to rok świetnych debiutów i dobrych drugich książek. Wybór był zatem trudny. Jednak było coś w książkach tych trzech autorek, co szczególnie mnie zachwyciło. I dało nadzieję na to, że za kilkadziesiąt lat dalej będziemy o nich słyszeć. Elżbieta Łapczyńska stworzyła dzieło wymykające się klasyfikacjom. Niezwykły, brawurowy eksperyment, w którym czuć ducha rasowej opowiadaczki. Kinga Sabak znalazła odpowiednią formę dla opowiedzianej historii. To debiut przemyślany i wypracowany. Mam nadzieję, że na tym przygoda...

Ta decyzja wzbudziła kontrowersje. Po tym, jak Ministerstwo Kultury odwołało Roberta Kostro z funkcji dyrektora Muzeum Historii Polski i powołało na to stanowisko Marcina Napiórkowskiego, protestowali historycy z prawa i lewa. Głosy były krytyczne, a Napiórkowski unikał mediów. Tour po mediach zrobił przy okazji obchodów święta 11 listopada. Rozmawiamy jednak już po tych wydarzeniach. Z dobrym - wydaje mi się - efektem dla samej rozmowy. *** Wojciech Szot: - Był pan trochę takim złotym chłopcem demokracji - współautor musicalu o „Solidarności", autor popularnych książek, a nawet -...

Podsumowania roku — czas start! Zaczynamy tradycyjnie od "New York Timesa", który opublikował właśnie listę 100 najciekawszych książek minionego roku. Zachwyca mnie w tej liście, że redakcja "NYT" nie wymieni tylko "ciężkich Norwidów", ale też powieści popularne, obyczajówki lżejszego formatu, czytadła z przejawami ambicji literackich czy będących społecznym komentarzem. Każdy znajdzie coś dla siebie. I choć większość wyróżnionych pozycji dopiero co ukazała się w Stanach Zjednoczonych, na liście są i takie, które znajdziemy w polskich księgarniach, a także kilka, które już niedługo...

Anna S. Dębowska — moja wspaniała koleżanka z pracy — opowiada mi o operze, edukacji muzycznej w Polsce, ale odpowiada też na pytanie: "Co pani czuje, słuchając?" *** Wojciech Szot: - Od lat przyglądasz się triumfom Polaków i Polek na wielkich scenach perowych. Mamy złotą erę polskiej wokalistyki operowej? Anna S. Dębowska: - Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. W przeszłości też mieliśmy śpiewaków i śpiewaczki, które odniosły międzynarodowy sukces. Na przełomie XIX i XX w. w Metropolitan Opera w Nowym Jorku występowała Marcelina Sembrich-Kochańska. Potem byli m.in....

Oto mamy powieść wściekle dobrą! Nawet nie wiedziałem, jak bardzo potrzebowałem tej książki! Listopad ciągnął się nieznośnie, a lektury wydawały się częściej nudne, niż fascynujące. Szaro i plucha za oknem, w książkach wojny i traumy. Czy w tych okolicznościach chciałem czytać o konflikcie w Irlandii Północnej? Niekoniecznie. I choć bardzo czekałem na “Mleczarza” Anny Burns (tłum. Aga Zano), jedyną z nagrodzonych w ostatnich latach Bookerem powieść, której wciąż nie dostaliśmy po polsku, to zważając na powyższe - nie planowałem jej czytać w listopadzie. Może w grudniu? Gdy wokół...

"Książki czyta kobieta po 40., ze średniego i małego miasta" - w czasie pracy w dużym wydawnictwie, którego niebagatelną część oferty stanowiły książki o "arabskich księżniczka", nie jeden raz słyszałem to hasło. Ale czy na pewno to prawda?

W dawnych wiekach literatura była domeną mężczyzn choćby z tej prostej przyczyny, że to oni dużo częściej potrafili czytać.

Co czytały drzewiej damy? Jeśli jednak kobiety umiały czytać, to z najczęściej sięgały po modlitewniki i poradniki. Zwłaszcza w XVIII w. w klasach możnowładczych modne stało się nawet pisanie przez zamożne kobiety poradników dla własnych dzieci.

Jadwiga Stańczakowa z wydanego właśnie przez Marginesy tomu "Poezje i prozinki".

- Gdy dzisiaj patrzę na portrety matki, to czasami myślę, że powinny być malowane śmielej, bez lęku — mówi Stanisław Baj, wybitny malarz, który od dziesięcioleci portretuje matkę, tworząc tym samym unikatowy w polskiej sztuce cykl obrazów. Stanisław Baj - Lęk, to był mój największy problem, gdy malowałem matkę. Sentymenty w malarstwie nie są dobrym doradcą. Z jednej strony nie chciałem jej urazić, a z drugiej chciałem powiedzieć prawdę o najbliższej mi osobie. Bo w sztuce jedynie prawda ma szansę przetrwać. Wojciech Szot - Jaka to była prawda? Stanisław Baj - Wciąż nie wiem. Im...

Wojciech Szot: Co dla ciebie znaczy "być mężczyzną"?

Karl Ove Knausgård: Bycie mężczyzną to wypełnianie funkcji. Najpierw jest się synem, potem ojcem. Ale po drodze jest się członkiem męskiej społeczności. Najpierw wśród kolegów - na podwórku, w szkole. Później - w pracy czy wśród przyjaciół. Ta męska społeczność ma swoje wymagania, określa, jaki mężczyzna powinien być. Wyznacza granice.

Kiedy dorastałem w latach 70. XX w., w Norwegii wzorcem męskości byli wikingowie. Nie umiałem się w tym wzorcu odnaleźć. Wszystko, co robiłem, było z nim niezgodne.

WSZ - Co robiłeś?

Karl Ove - Płakałem, lubiłem kwiatki, interesowały mnie ubrania.

Narusza moją intymność - tak o nagrodzonej Goncourtami powieści mówi Saâda Arbane. O co chodzi w sprawie, o której mówi cała Francja?

Nagrodzony Nagrodą Goncourtów, najbardziej prestiżowym francuskim wyróżnieniem literackim, za powieść "Houris" Kamel Daoud musi mierzyć się nie tylko ze skutkami nagłej popularności. Został oskarżony o to, że jego powieść nie jest dziełem fikcji, a naruszeniem tajemnicy lekarskiej.

Saâda Arbane, ocalała z rodzinnej masakry w latach 90. XX wieku w Algierii, publicznie oskarżyła Daouda o wykorzystanie jej osobistej tragedii do napisania nagrodzonej powieści....