Szymborska okazała się mistrzynią epistolografii, a ta kolekcja cieszy moje oko. Zawsze przy tej okazji zastanawiam się co będzie za 30-40 lat, przy założeniu, że cokolwiek będzie, to czy wydane zostaną maile Olgi Tokarczuk? Statusy fejsowe? Pytam na poważnie. #zdaniemszota #wisławaszymborska #joannakulmowa #znak #listy #bookstagram

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 28, 2019 o 4:19 PST

Przed nami kolejne wybitne dobro czytelnicze. Listy Wisławy Szymborskiej i Joanny Kulmowej wyjdą już za kilka dni w Znaku, a ja tak bardzo bym chciał nie musieć nic innego czytać i chodzić z tymi paniami na rydze (przynajmniej w lekturze, w praktyce grzybobranie jest czynnością dla mnie nudną i niezrozumiałą). Są tu wspaniałości różne, ale jedna ważna porada dla nas wszystkich, którzy i które się pisaniem paramy. Oto ona. Wisława Szymborska pisze: "Pisz powieść, pisz, tylko błagam, uwzględnij tam jakąś małpę, bodaj w epizodzie. Powieść bez małp właściwie nie istnieje jako dzieło sztuki, świnka morska nie wystarczy!"

„Droga, Wspaniała i Absolutnie Niezrównana Wisławo” - tak zwracał się do noblistki w jednym z listów Stanisław Barańczak, poeta wspaniały i tłumacz niezrównany. Dzięki wysiłkowi Wydawnictwa a5 Państwa Krynickich możemy być świadkami niezwykłej rozmowy, którą przez ponad czterdzieści lat prowadzili między sobą Barańczak i Szymborska. Została ona zebran w tomie „Inne pozytywne uczucia też wchodzą w grę”.

CAŁOŚĆ TUTAJ

"Nie kupię żadnej książki" postanowiłem przed wyjazdem do Krakowa na Festiwal Conrada i... prawie się udało. Obok tego cuda przejść jednak nie mogłem. A już niedługo w Znaku korespondencja Szymborskiej z Joanną Kulmową. #zdaniemszota #wisławaszymborska #stanisławbarańczak #a5

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 28, 2019 o 12:19 PDT

Ze Szczebrzeszyna prosto w objęcia listów Myrona B. #zdaniemszota #mironbiałoszewski #bibliotekanarodowa

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sie 12, 2019 o 2:48 PDT

“Szok i niedowierzanie! Laureatka Nobla kochanką pana Cogito! Tylko w dobrych księgarniach!” To na Pudelku. “Słynny poeta i jego muza”. To może “Gala”. Widzę również omówienie w “Zwierciadle” - “Miłość poetów. Niezwykłe wyznania noblistki”. Nie miałbym nic przeciwko tym nagłówkom, bo historia to jednak odrobinę sensacyjna, ironiczna na kilku płaszczyznach i literacko piękna. Mam dla was kilka tysięcy znaków na jej temat, zatem weźcie oddech, zróbcie sobie kawę i na chwilę usiądźcie. “Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie. Korespondencja 1955-1996”, listy Zbigniewa Herberta i...

Astrid Lindgren i Sara Schwardt poznały się listownie - Sara była jednym z tysięcy dzieci, które pisywały do Autorki “Dzieci z Bullerbyn”. Wyjątkowe w tej znajomości jest, że wymiana korespondencji nie zakończyła się na kilku listach, a trwała przez wiele lat i została opublikowana w Szwecji w 2012 roku, a u nas w przekładzie Anny Węgleńskiej wydała je Nasza Księgarnia. Przeczytałem, pomyślałem przez chwilę, że to takie miłe ze strony Lindgren, że jej się chciało, że miała tyle pasji w sobie i zainteresowania losami Sary, ale też pomyślałem, że poza kilkoma truizmami w listach pisarki nie...

"Taki cudowny dzień spędziłem w zupełnej samotności. Marysia chciała pieniędzy, Teresa samochodu, gosposia pieniędzy, teściowa przez osoby trzecie pieniędzy, Nata pieniędzy (...), żona pisała na gwałt o pieniądze, dwa listy przyszły z prośbą o pożyczkę i jeden list anonimowy z wymysłami na "sługę Kremla". Na pociechę zdradziłem Cię - może to Ci sprawi małą ulgę? Strasznie tęsknię, bardzo jestem smutny i śmiertelnie samotny."

Można się pogubić w meandrach rozmyślań Jarosława Iwaszkiewicza nad rzeczywistością. Łatwo też pogubić się w świecie, który od kilku lat intensywnie poznajemy dzięki...

“(...) radio doniosło, że odkryto Atlantydę. Jestem tym szalenie zbulwersowana, bo wiesz przecież, że takie rzeczy zajmują większą część mojej głowy” pisze w lipcu 1973 roku przyszła noblistka do swojego ukochanego, który aktualnie łowi ryby.

Lądowanie na księżycu też zaprząta jej głowę, do czego przyznaje się trochę niechętnie: “Mimo wszystko żyję tym trochę i doceniam fakt nie tyle w pionie technicznym, ile psychologicznym. Oglądałam wyruszenie, czyli wystrzelenie w pustkę. Pewne wrażenie jest.”. Po lekturze “Najlepiej w życiu ma Twój kot. Listy” Szymborskiej i Filipowicza muszę przyznać,...