BUFOROWANIE - Adelajda Truścińska, "Życie Adelki"

Urząd Pracy i taka scena:

"(...) przede mną był młody chłopak. (...) Powiedział pani w okienku, że skończył kulturoznawstwo i chciałby pracować w zawodzie. Na sali zrobiło się bardzo cicho, bo przecież to wszystko słychać z tych okienek, a chłopiec też mówił bardzo głośno i stanowczo.
- Skończył pan kulturoznawstwo i szuka pan pracy w zawodzie - podsumowała pani, której jakoś od razu strasznie zrobiło mi się żal, może dlatego, że wiedziałam, jak długa rozmowa ją teraz czeka.
- Tak, skończyłem ten kierunek, bo mnie interesował, i teraz chciałbym pracować w zawodzie.
Niby nic śmiesznego, ale jednak kilka osób zaśmiało się pod nosem i mi też zrobiło się jakoś wesoło.
- No tak... Tutaj mam taką ofertę pracy - montowanie krzeseł. Może chce ją pan zobaczyć?

(...)

No, a potem był mój numerek.

(...)

- Dobrze, pani skończyła jakieś studia wyższe?
- Socjologię. Chciałabym pracę w zawodzie - zaryzykowałam żart. Na szczęście zrozumiała i obie się roześmiałyśmy".

Na przemian się wzruszam i pokwikuję radośnie. Idżcie i kupcie se "Życie Adelki", póki rzeczywistość nie prześcignie wyobraźni autorki (do czego jednak jest blisko).