"Książki. Magazyn do Czytania - Wojciech Tochman, "Pianie kogutów, płacz psów"

[NOWY TOCHMAN]

Mam skłonność do przydługich wypowiedzi, dlatego redakcja Książki. Magazyn do czytania musiała trochę przyciąć moje zakusy literackie i wycięła mi z tego tekstu kilka akapitów. Ja się nigdy nie kłócę z takimi decyzjami, ale ponieważ obiecałem Tochmanowi, że wrzucę tu to, co mi wywalili (oczywiście WT też nie czytał tych akapitów), to poniżej dwie ważne dla mnie refleksje, a całość znajdziecie w druku w rzeczonym magazynie.

1.

Tochman widzi w przemocowym i pełnym zabobonów stosunku wobec chorych psychicznie metaforę nieprzepracowanej traumy po reżimie. Kultura oparta na zbrodni nie pozbywa się jej w prosty sposób, zawsze ktoś jest najsłabszym ogniwem. Na łańcuchy, którymi są skuci składa się wiele ogniw, które powstały wskutek swoistego dziedziczenia i replikowania przemocy. Tochman zbudował metaforę ryzykowną, ciekawą i wartą dyskusji nad nią, także krytycznej.

2.

Krall, Jagielski, Kapuścińska, Boniecki i Szczygieł - to skład rady Fundacji Klub Heban. Na fejsie fundacja zebrała ponad 28 tysięcy złotych na pomoc kambodżańskim lekarzom i lekarkom. Reportaż może zmieniać świat i angażować do działania. I choć to pozaliterackie, to fascynująca jest ta wiara reportera w czynienie świata lepszym. Założyciel ITAKI, koordynator pomocy dzieciom w rwandyjskiej Nyakinamie dzisiaj angażuje się w walkę o prawa osób chorych psychicznie w najbiedniejszym kraju Indochin. Szanuję to.

---

Ja Tochmana bardzo szanuję, choć literacko rzadko się spotykamy. W nowej książce momentami się spotkaliśmy, ale to nie są bardzo energiczne zbliżenia.