Dzień Pamięci Ofiar Holocaustu i Powstania w Getcie Warszawskim - "Buty trupów"

Dzień Pamięci Ofiar Holocaustu i Powstania w Getcie Warszawskim.

***

Wiersz pt. „Buty trupów”, został napisany pod koniec 1943 r. na Majdanku przez dwunastoletnią polsko-żydowską więźniarkę.

"Buty trupów"

Na pustych placach,
Spętanych pajęczą siecią drutów,
Rosną stosy butów.
Buty trupów.
Maleńkie, dziecięce, męskie, dziewczęce.
Świecą czarnymi oczami
Smukłe oficerki ze sztybletami,
damskie, giemzowe
Tajemną mają wymowę
deszcz po nich cicho jak łzy spływa
I słońce pali piekące.
Nerwowe, drżące sortują je ręce
I rosną stosy, stosy w kolosy,
Aż piramidą urosną,
Same siebie przerosną,
Ogromną wieżą w niebo uderzą
Z okrzykiem: dlaczego, dlaczego, dlaczego?

Jak pisze Państwowe Muzeum na Majdanku:

- Dziewczynka należała do grupy Żydówek wybranych do sortowania odzieży pozostałej po mężczyznach, kobietach i dzieciach zamordowanych w dniu 3 listopada 1943 r. Miała wtedy miejsce największa w historii drugiej wojny światowej masowa egzekucja nosząca kryptonim „Erntefest” („Dożynki”). Niemieccy oprawcy zabili tego dnia około 18 tysięcy żydowskich więźniów Majdanka i obozów pracy na terenie Lublina.
Autorka wiersza przeżyła KL Lublin, jednak jako że była świadkiem masowej egzekucji ciążył nad nią wyrok śmierci. W kwietniu 1944 r. wraz z innymi Żydówkami została deportowana z Majdanka do KL Auschwitz i tam została zamordowana w komorze gazowej.