Nobel dla Annie Ernaux!

Nobel dla Annie Ernaux nie otwiera nowych przestrzeni w literaturze, ale zwraca uwagę na osobę, której twórczość w niezwykły wręcz sposób wpłynęła na współczesną prozę, jak i socjologię. Ernaux odsłaniając własny wstyd, własną biografię, uprawomocniła takie opowiadanie o społeczeństwie, w którym autobiograficzne doświadczenie jest równie ważne, jak nie ważniejsze, od dokumentów i wydarzeń tradycyjnie uznawanych za "historyczne".

Moja "ja" to też "Historia" - zdaje się mówić Ernaux.

Tegoroczna noblistka w swoich książkach - mimo często pierwszoosobowej narracji - pisze kolektywną biografię francuskiego społeczeństwa, przypominając o tym, że perspektywa kobieca była przez dziesiątki lat niewidzialna dla historii przez "H".

Posługując się, jak pisze w “Latach”, tym co “świat wdrukował w nią”, “odtwarza czas wspólny”. Ernaux pisząc o czasie zauważa nie jego zmienność, a to, że “przesuwa się”. To koncepcja mająca ułatwić nam znalezienie punktów stycznych z tymi, którzy (a przede wszystkim, które) za nami.

Moje komentarze:

• Dla Empiku
• Recenzja książki dla "Gazety Wyborczej"