[KSIĄŻKA TYGODNIA] Brigitte Giraud, "Żyć szybko", tłum. Dorota Malina

Nagrodzona Goncourtami, najbardziej prestiżową francuską nagrodą literacką, proza Brigitte Giraud to poruszająca wyprawa w przeszłość, podczas której będziemy przyglądać się przypadkom. I zastanawiać nad tym, co by było gdyby. Francuska pisarka zaprasza nas na obchód swojego życia. Warto przyjąć to zaproszenie.

***

Czasu nie cofniemy. Mądrość to aż nadto oczywista. Jednak czasem, w wyjątkowych okolicznościach, wyobrażamy sobie, jak wyglądałoby nasze życie, gdyby wydarzenia potoczyły się inaczej niż w rzeczywistości. Jeśli życie składa się z ciągu przypadków, to jak by się ułożyło, gdyby przypadek wydarzył się inaczej?

Brigitte Giraud w fascynującej, autobiograficznej książce “Żyć szybko” (tłum. Dorota Malina) zadaje sobie na przykład takie pytanie: “Co by było, gdyby Stephen King zginął w sobotę 19 czerwca 1999 roku?”.

“Chciałam odkryć wszystko, co wydarzyło się na świecie tuż przed 22 czerwca 1999 roku”, pisze. Wszystko, “co mogło zmienić przeznaczenie”. Świat pod koniec XX wieku ogarnęła jednak “nudnawa rutyna” i nic nie wskazywało na to, że jakieś wydarzenie mogło sprawić, że Claude, mąż narratorki nie wsiądzie na Hondę CBR 900 Fireblade.

(...)

"Żyć szybko" to wspaniała, niezwykle opanowana, pozbawiona patosu a jednocześnie pełna emocji opowieść o przepracowywaniu żałoby, radzeniu sobie z traumą nie przez zapomnienie, czy tylko i wyłącznie akceptację faktów, ale też szukanie alternatywy. Literatura często staje się próbą opowiedzenia historii na nowo, dania jej szansy na to, by ułożyła się inaczej, lepiej dla świata. W tym przypadku jednak ta próba ograniczona jest do jednostkowego istnienia. Giraud pisze też w kontrze wobec zachęt, by patrzeć do przodu, zostawić przeszłość i "zająć się sobą". Jest w tym zajmowaniu się sobą i marzeniami swojego pokolenia podobna do Annie Ernaux, która również poprzez autobiograficzną opowieść, pokazuje społeczne konstrukty, którymi żył XX wiek.

***

Całość - TUTAJ