Nie jest to dzieło wybitne i być może historia Stéphane’a Breitwiesera, najsłynniejszego złodzieja sztuki, wciąż czeka na lepsze opracowanie, ale jednocześnie jest coś w książkach o autorach słynnych napadów na muzea i galerie, pociągającego. Niezależnie od ich literackiej jakości. Publiczność zawsze będzie ciekawa tego, jak zrobić coś, co wydaje się “szaleństwem”. I po co? Sam namiętnie pochłaniam takie książki, zwłaszcza że można w nich odkryć ciekawe tropy do własnych podróży przez muzea. A jak ukraść dzieło sztuki? Dzieła sztuki lubią ciszę. Ich złodzieje również. Łamanie...