Zawsze to trochę kłopot, gdy prawie w tym samym czasie wyjdą dwie książki na ten sam temat. Gdy wyszła książka Joanny Kuciel-Frydryszak pisałem, że los służących był jak “niewolnictwo w białych rękawiczkach” i po książce Urbanik-Kopeć należy to powtórzyć - służące były traktowane jak przedmiot używany do mometu aż się popsuje. Reperowanie nie miało sensu, a ich sytuacji nie byli w stanie poprawić nieliczni publicyści i publicystki, którym na losie służby zależało.

Opowieść Urbanik-Kopeć jest najciekawsza jednak nie w przedstawieniu polemik wokół zawodu sprzątaczki, a ukazaniu społecznego tła...

Jeszcze nie tak dawno mówiło się, że żyjemy w kryzysie fikcji, a czytelnicy i czytelniczki częściej decydują się na lektury książek z szeroko pojętego świata „non-fiction”, bo rzeczywistość przegania wyobraźnię autorów i autorek, a głodni jesteśmy poznawania świata.

Dzisiaj, gdy pytam „ludzi od książek”, nie słyszę już optymizmu w tej sprawie, od większych wydawców słyszę, że coraz trudniej sprzedać reportaż, a dziennikarze zapytani o najlepsze tegoroczne reportaże wymieniają zaledwie kilka tytułów, w większości się powtarzających.  

CAŁOŚĆ TUTAJ