„Najdłuższe czasy” Wołodymyra Rafiejenki to powieść, w której realizm przeplata się z brutalną, miejscami groteskową fantazją, co jest chyba najtrafniejszym sposobem na opisanie tego, co dzieje się w kraju ogarniętym wojną.

Akcja książki Wołodymyra Rafiejenki (tłum. Marcin Gaczkowski i Anna Ursulenko) dzieje się w mieście Z, które łatwo połączyć z Donieckiem, choć pewne różnice występują. Podstawową z nich jest to, że z pewnością wokół Doniecka nie ma wielkich stonek pożerających uciekających mieszkańców. Są inne, rosyjskie insekty.

Rafiejenko rozlicza się nie tylko z wieloletnią wojną w...

Wspaniała jest ta okładka autorstwa Olgi Zelenskiej. A i książka napisana pięknym językiem sądząc po pierwszych stronach. Czuję, że jej ulegnę w najbliższych dniach. #zdaniemszota #wołodymyrrafiejenko #annaursulenko #marcingaczkowski #kolegiumeuropywschodniej #kew

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 30, 2020 o 5:04 PDT