W Nowej Rudzie podczas Festiwalu Góry Literatury rozmawiałem z Wojciechem Bonowiczem o nowym wydaniu, a raczej nowej wersji jego biografii Józefa Tischnera.

Zacznę jednak od końca, bo chodzi o to, żeby Państwo kliknęli. Zatem pod koniec rozmowy nie montowałem nic i pokazuję Państwu jakie lapsusy językowe można popełnić w trakcie wywiadu. Śmiechu było co niemiara i my ten śmiech z Wojtkiem Bonowiczem sobie nagraliśmy. W mniej śmiesznych czasach będę sobie odsłuchiwał ten fragment.

Naszej rozmowie towarzyszą nie tylko sudeckie cykady, ale i dźwięk apelu jasnogórskiego dochodzący z kościelnej...

Najbardziej chyba zaskoczył mnie na Warmi cmentarz dla Niemców. Nie "poniemiecki", ale jak najbardziej niemiecki, z tym, że pochówki niemieckich mieszkańców odbywały się tam jeszcze na początku tego wieku. Co jest ze mną nie tak, że z jednej "poniemieckiej" krainy przeniosłem się do drugiej? Sam już nie wiem. #zdaniemszota #mikrowakejki #grunwald1410 #polska2020

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 21, 2020 o 2:09 PDT

Najbardziej chyba zaskoczył mnie na Warmi cmentarz dla Niemców. Nie "poniemiecki", ale jak najbardziej niemiecki, z tym, że pochówki niemieckich...

Takie watermarki to ja rozumiem! Nowa powieść @anna_dziewit_meller będzie czytana. I opowiadana Tajfunowi. Dzięki @wydawnictwoliterackie #zdaniemszota #annadziewitmeller #WydawnictwoLiterackie #odjednegolucypera #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 21, 2020 o 2:36 PDT

Przyjechało dzisiaj. Małecki już przyzwyczaił osoby recenzujace, że jego książki docierają do nas kilka miesięcy przed premierą. To pisarz poukładany. Zawodowiec. Dla mnie od kilku lat zbyt przewidywalny, bo stać go na dużo więcej niż pokazuje. Dlatego kibicuję każdej książce Małeckiego, a "Saturnina" zamierzam podczytywać w tym tygodniu. #zdaniemszota #jakubmałecki #saturnin #sinequanon

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 20, 2020 o 3:14 PDT

Tak mi można pisać! Jutro kilka słów o książce Bengtssona, którego na urlop wziąłem myląc z Dagermanem. I NIE ŻAŁUJĘ. #zdaniemszota #jonastbengtsson #wydawnictwopoznańskie #iwonazimnicka

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 19, 2020 o 10:37 PDT

@papuzanka na salonach. Przy czwartym podejściu udało mi się przejść ponad setną stronę. "Przez" wymaga od osoby czytającej sporej uwagi ale i chyba bycia wypoczętym, bo potrzeba tu uważności na melodię języka i dłubaninę Papużanki w nim. Trochę jednak mi życia brakuje, ale też kilku stron do końca tej opowieści. #zdaniemszota #zośkapapużanka #przez #marginesy

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 16, 2020 o 8:49 PDT

Na Górach Literatury przyroda wygrywa z literaturą. Może to zasługa Tajfuna, może człowiek dorasta do tego, że zamiast lektury czy spotkania wybiera spacer i tarzanie się w trawie. #zdaniemszota #piesektajfun #góryliteratury

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 17, 2020 o 12:31 PDT

Chciałbym pisać wam o literaturze ale... właściwie nie wiem czy chcę - na Górach Literatury nadal bardziej Góry niż Literatura. #zdaniemszota #góryliteratury #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 18, 2020 o 11:26 PDT

Tak wygląda radość. I Szot. To będzie legendarny duet. Już niedługo do posłuchania. #zdaniemszota #wojciechbonowicz #józeftischner

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 16, 2020 o 12:27 PDT

Jest miło, książki i wiadomości czekają na wieczór. Piesek pokonuje dzielnie kilkanaście kilometrów, człowiek spokojniejszy bo przelew dotarł i powietrze aktualnie bez smogu (w nocy był). I tylko ta niepokojąca myśl w głowie: "Tajfuś, po powrocie idziesz sobie robić paszport".

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 15, 2020 o 9:57 PDT

Dolnośląski objazd. Pięknie tu, ale też smutno. Nie mogę wyzbyć się myślenia o tym jak weszliśmy w posiadanie tych pałacyków i willi dzisiaj zamienionych na wielorodzinne domy. Mieszkałem tu całe dzieciństwo i był to mi problem obcy. Z perspektywy odleglejszej zaczyna się myśleć o tych, co budowali tu "żydowskie osiedle na Dolnym Śląsku", o tych co wysadzali pociągi i sabotowali nową ojczyznę, o tych co z okolic Tarnowa osiedlili się w ładnym, ceglanym domu z widokiem na wsi i los sprawił, że byli moimi dziadkami. Ale trzeba było perspektywy. Na miejscu to wszystko było swojskie....