W.H. Auden i jego “Blues uchodźców” w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka dzisiaj dla Państwa. --- “Blues uchodźców” Niech sobie ma to miasto dziesięć milionów dusz, Jeden mieszka w pałacu, drugi pod mostem – cóż: Nie ma tu miejsca dla nas, skarbie, nie ma tu miejsca dla nas. Mieliśmy też kraj ojczysty, na oko sporo wart, Popatrz w atlas, odnajdziesz go tam na którejś z kart: Lecz nie możemy powrócić, skarbie, dziś nie możemy tam wrócić. Na przykościelnym cmentarzu rośnie tam stary cis: Co wiosnę na nowo zakwita, weteran wiatrów i cisz: Paszport się sam nie odnowi,...

Niedługo po tym, jak załoga Apollo 11 stanęła na Księżycu, W. H. Auden, uważany wtedy za największego żyjącego angielskiego poetę, napisał o tym wiersz "Lądowanie na Księżycu". Auden narzeka w nim na potęgę; nic mu się w tym lądowaniu nie podoba, a hiperentuzjastyczne reakcje na wydarzenia z 20 lipca tylko go drażnią.

Ale warto zajrzeć do "Lądowania..." też z innych powodów. Choć nie jest to wiersz szczególnie wybitny, a jak na Audena to nawet przeciętny, ale prezentuje wszystko to, co w jego poezji jest ważne - wybrzmiewa idylliczne, angielskie dzieciństwo, łatwo dostrzec wątki żydowskie...