"Więź" - Wojciech Szot, "Jesteśmy erupcją" (recenzja książki "O wodzie i czasie"

„Nic nie ocaleje, wszystko runie, trzaśnie, / Samo się przewróci, wokół zgliszcza wszędzie” – pisał islandzki poeta Steinn Steinarr. „W ten sposób można postrzegać szeroki kontekst” – dodaje inny poeta, Andri Snær Magnason w niezwykłej książce, łączącej esej z autobiografią, dzieło historyka z pracą futurologa, w której ważną rolę odgrywają… krowy.

Islandzka Nagroda Literacka przyznawana jest w trzech kategoriach: prozy, książki dziecięcej i książki „akademickiej”. Andri Snær Magnason jest jedynym człowiekiem, który otrzymał ją w każdej z tych kategorii. Po raz pierwszy w 2002 r. za LoveStar dystopijną powieść o skutkach wynalezienia transmisji danych bez użycia kabli i dysków twardych. Ludzkość, którą można sterować bezprzewodowo, jest marzeniem niejednej korporacji. W 2006 r. doceniono go za Draumalandið – sjálfshjálparhandbók handa hræddri þjóð [Dreamlandia – podręcznik samopomocy dla przerażonego narodu]. Ta książka, krytyczna wobec decyzji islandzkiego rządu o budowaniu tam na rzekach w celu produkcji energii służącej hutom aluminium, stała się bestsellerem, wstęp do angielskiego wydania napisała Björk, a prestiżowy Cornell University zaprosił Magnasona na cykl wykładów. W 2013 r. nagrodzono bajkę Magnasona – Tímakistan. Jednym z jej bohaterów jest zachłanny władca uzurpator, który postanowił uwięzić księżniczkę Hrafntinnę w magicznej skrzyni, do której nie przedostawał się nawet czas. Celem władcy było zachowanie po wsze czasy piękna i młodości księżniczki. Ta krytykująca późny kapitalizm wielowątkowa powieść uczy dzieci sprawczości i pokazuje, że pomiędzy baśniowymi historiami a otaczającą je rzeczywistością istnieją dziesiątki powiązań, a ich odkrycie pozwoli na uratowanie świata.

WIĘCEJ JAK KLIKNIECIE