Henryka Łazowertówna dla Państwa z tomu "Słowa roztarte w powietrzu" ze świetnym wstępem Elizy Kąckiej. To 20 tom "Biblioteki Zapomnianych Poetów" pod redakcją Piotra Mitznera. Piękna to seria i czasem są w niej piękne wiersze.

Henryka Łazowertówna, "Mały szmugler" Przez mury, przez dziury, przez warty Przez druty, przez gruzy, przez płot Zgłodniały, zuchwały, uparty Przemykam, przebiegam jak kot. W południe, po nocy, o świcie W zawieję i skwar Po stokroć narażam swe życie Nadstawiam dziecinny swój kark. Pod pachą zgrzebny worek Na plecach zdarty łach I młode zwinne nogi A w sercu wieczny strach. Lecz wszystko trzeba ścierpieć I wszystko trzeba znieść By państwo mogli jutro Do syta chleba jeść. Przez mury, przez dziury, przez cegły Po nocy, o świcie i w dzień Zuchwały, zgłodniały,...

Henryka Łazowertówna i wiersz "Wieczorem" dla Państwa na noc i poranek.

---

Dzisiaj znów masz wzrok twardy i profil kanciaty.

(Bez żadnego właściwie powodu.)

I usta trochę surowe i słowa pełne chłodu – –

Bywało już tak przed laty…

Wtedy byliśmy bardzo młodzi

i wrażliwi na nastrojów „niuanse”,

ale dzisiaj widzę (– może z żalem? –)

że to wszystko mnie mało obchodzi…

– Siedzę z głową wtuloną w ramiona

i cierpliwie układam pasjanse,

okutana w jakieś swetry i szale.

Może jestem po prostu zmęczona?

Może jestem po prostu starsza,

że tak pasjans za życie mi starcza,

a za ludzi – walety i damy?..

Że wystarcza mi karciane serce?!

Jutro rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim, zatem tutaj jak zawsze serwis poetycki. W tym roku czas na poezję Henryki Łazowertówny, której tom "Słowa roztarte w powietrzu" ukaże się za jakiś czas w "Bibliotece Zapomnianych Poetów", której redaktorem jest kol. Mitzner, a słowem wstępnym tom opatrzyła Eliza Kącka. Zaczynamy od wiersza "Dwudziesta czwarta wiosna", który Kącka skomentowała "Aż trudno pojąć, jak krótka bywała wtedy młodość" (Państwo to przeczytają za jakiś czas, korzystam z uprzywilejowania i znajomości). --- Henryka Łazowertówna, "Dwudziesta czwarta...

Dawno tu poezji nie było, ale wakacje i wyjazdy nigdy nie służą skupieniu na wierszach. Dzisiaj rocznica rozpoczęcia Wielkiej Akcji - likwidacji warszawskiego getta. Do obozu zagłady w Treblince trafiła m.in. Henryka Łazowertówna. Miała trzydzieści trzy lata i była znaną już poetką. Zatem na noc "Sen" z 1934 roku. Sen, w którego finale wizja samotnego człowieka na placu budzi w przestrachu podmiot liryczny. Trudno oprzeć się wrażeniu jakby poetka widziała przyszłość. A przecież tego nikt sobie nie wyobrażał. SEN Taki sen: odjeżdżam gdzieś sama i bardzo daleko — do stacji nieznajomej,...