Już jutro wieczorem dowiemy się do kogo powędruje najważniejsza polska nagroda literacka, Nike.

Największe szanse wydaje mi sie, że ma Anna Bikont, bo "Sendlerowa. W ukryciu" to biografia, jakiej nie było - odważna i odkrywcza. Choć inne wybory też mnie nie zaskoczą.

Jednocześnie największym odkryciem z listy finalistów i finalistek - o ile tak wobec Lipskiej można napisać - jest jej tom "Pamięć operacyjna".

W bardzo zwięzłych, odrobinę aforycznych lirykach Lipska opowiada o zmaganiach z historią, nasza towarzyszką, która codziennie pisana może być od nowa. Są to wiersze pozornie przejrzyste,...

Elo, komparatystyczne świrusy! Mordeczki od wspólnego śledzenie translatorskich wyżyn i upadków! Ostatni fragment książki Prousta w dwóch tłumaczeniach. U góry Boy, na dole Rodowska. Wasze refleksje mile widziane. #kurzojady #krystynarodowska #tadeuszboyżeleński #officyna #marcelproust #translatorium #bookstagram

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 5, 2018 o 12:34 PDT

Nike 2018. Dla kogo? Czekamy na wasze typy. #kurzojady #marcinwicha #annabikont #jerzykronhold #ewalipska #wojciechbonowicz #pawełsołtys #mikołajgrynberg

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 5, 2018 o 4:23 PDT

„Dziwniejsza historia” to jedna z najgorszych książek, jakie czytałem w serii „reportaże” wydawnictwa Czarne. Tak od strony konstrukcji, narracji jak i błędów czysto merytorycznych. [UWAGA – ARGUMENTY] Już poprzednia książka Remigiusza Ryzińskiego, „Foucault w Warszawie” była przegadaną opowieścią zbudowaną na bardzo wątłym materiale i ledwie kilku świadkach (recenzję znajdziecie na Kurzojady.pl). Brak materiału zastąpił autor wyliczankami z przypuszczeń, pustosłowiem i chwytami czysto technicznymi, parapoetyckim wersowaniem, które – co chyba ciekawe – w nowej książce zostało zredukowane...

„Mam już dość tych castingów!” - pokrzykuje M., co przypomina mi czasy, gdy poszukiwanie mieszkania do wynajęcia było tematem najbardziej rozpalającym moje towarzystwo. Byliśmy studentami i „własny pokój” do zarządzania światem, to było coś najważniejszego. #noraczej

To też idealny temat dla literatury, by snuć opowieści nie tylko o lokatorach, ale i wynajmujących – często kobietach, zwariowanych, trochę szalonych, wrednych sekutnicach. Młodość przeciwko starości, łatwy kontrast, na którym wygodnie buduje się historię.

---

Na portalu empikultura piszę o "Wspólnym pokoju" Uniłowskiego i "Uchu...

[BUFOROWANIE] Z okazji Międzynarodowego Dnia Zwierząt fragment "Ucha igielnego" Wiesława Myśliwskiego. Miłej lektury!

"Gdy zostawałem w domu, a one wyjechały do pracy, miałem obowiązek dawać mu jeść i wypuszczać go na dwór za potrzebą. Sam wracał, nie musiałem wychodzić po niego. Drapał w te szklane drzwi od strony ogródka, czasem zaskowyczał, gdy uznał, że coś za długo mu nie otwieram, bo nim zdjąłem stolnicę z kolan z tym moim doktoratem, ściągnąłem się z kozetki, trochę zeszło. Czasem od razu kierował się do mojego pokoju, wskakiwał na fotel, zwijał się i patrzył, jak zakładam sobie...

Dużo Conrada u nas będzie, m.in. dzięki tej książce. #kurzojady #josephconrad #tajnyagent #maciejświerkocki #officyna

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 4, 2018 o 12:59 PDT

Czytelnik anonimowy poprosił nas o porównanie fragmentu książki Prousta w dwóch tłumaczeniach, “o nową wersję fragmentu bliższego mojemu sercu”. Proszę. Boy - "Inteligentny człowiek, jeżeli boi się wydać głupim, to nie w oczach drugiego inteligentnego człowieka; tak samo człowiekowi eleganckiemu grozi nie to, że elegancji jego nie doceni wielki pan, ale że może jej nie docenić prostak. Trzy czwarte wysiłków i kłamstw z próżności, wyprodukowanych od czasu jak świat istnieje (i to najczęściej z odwrotnym skutkiem), popełnia się na intencję niższych od siebie." Rodowska - “Tak jak...

O 9 rano mam wrażenie, że każdemu czas płynie tak samo. Tracę tą pewność czytając Ransmayra, bo na pewno inaczej będzie płynął czas osobie, która sięgnie po ten tytuł. #kurzojady #christophransmayr #jacekstburas #wuj #wydawnictwouniwersytetujagiellońskiego

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 2, 2018 o 11:52 PDT

Znacie te nazwiska? Wybitni tłumacze i tłumaczki z hiszpańskiego w hołdzie Carlosowi Alexowi Marrodánowi we współpracy z Muza stworzyli piękną książkę z wyborem opowiadań w ich własnych tłumaczeniach i z krótkimi wstępami. Książka ukazała się z okazji Międznarodowego Dnia Tłumacza i niestety nie jest przeznaczona na sprzedaż. Aż szkoda. Za to gest i hołd niezwykły! #kurzojady #carlosalexmarrodan #carlosmarrodan #muzasa

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 3, 2018 o 4:33 PDT