Urząd Pracy i taka scena: "(...) przede mną był młody chłopak. (...) Powiedział pani w okienku, że skończył kulturoznawstwo i chciałby pracować w zawodzie. Na sali zrobiło się bardzo cicho, bo przecież to wszystko słychać z tych okienek, a chłopiec też mówił bardzo głośno i stanowczo. - Skończył pan kulturoznawstwo i szuka pan pracy w zawodzie - podsumowała pani, której jakoś od razu strasznie zrobiło mi się żal, może dlatego, że wiedziałam, jak długa rozmowa ją teraz czeka. - Tak, skończyłem ten kierunek, bo mnie interesował, i teraz chciałbym pracować w zawodzie. Niby nic...

Dzisiaj o wyrobie arcydziełopodobnym. “Ziemia przeklęta” Phillipa Lewisa to powieść o dojrzewaniu w cieniu zdziwaczałego ojca i mało obecnej matki. Mimo takich rodzicielskich utrudnień nasz bohater dociera na studia, a tam nawet zaczyna budować “normalne” relacje społeczne z rówieśnikami, tj. zakochuje się. Wszystko to podane jest w sosie powieści obyczajowej z ambicjami psychologicznymi, mikrosagi o dysfunkcjonalnej rodzinie. Niestety powieść Lewisa ma dużo pretensji do arcydzieła i w nie jest zapatrzona, sama jednak nie tworząc żadnej nowej jakości. Dysfunkcjonalni ojcowie piszący przez...

Żyjemy w bańkach internetowych. Do wczoraj nie wiedziałem kim jest Adelajda Truścińska. Dzisiaj się okazuje, że kultowa i podziwiana. 5 tysięcy fejsofollowersów i sporo szerów. Ale czy dobra literatura? Sprawdzam. #kurzojady #adelajdatruscinska #życieadelki #wydawnictwokrytykipolitycznej

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 2, 2018 o 2:57 PST

Miron Białoszewski w "Rajzie", historii swojej ucieczki z bombardowanej, wrześniowej Warszawy (i historii powrotu do stolicy) opisał taką historię: "Zaraz po wydobyciu się z fury w Chełmie i po wynajęciu pokoju u Żydówki w ludnej kamienicy z bramą wyszliśmy na miasto. Padał malutki deszczyk. Wkraczali Niemcy. (...) Wieczorem Żydówka w rudej peruce zwierzyła się nam - och, co tu się działo przez te dwie noce, jak tamci wyszli, a tych jeszcze nie było. Krzyki. Mordowali w bramie. Oj, dobrze już, że ci są." Trochę obawiam się, że niedługo będziemy musieli mówić, że przez te dwa dni w...

Zapowiadana jako jedna z najważniejszych popularnonaukowych książek ostatnich lat, megahit w Norwegii, podbijająca kolejne rynki książka Kaji Nordengen w tłumaczeniu Mileny Skoczko to porządny i rzetelny wykład neurobiologii, choć nie ukrywam, że odrobinę rozczarowujący.

Tak się złożyło, że mam sporo pomysłów na własną przyszłość (wciąż niestety) i kilka lat temu zapragnąłem zostać psychologiem społecznym. Mieliśmy tam przez cały pierwszy rok zajęcia zatytułowane “Biologicznepodstawy funkcjonowania człowieka”, w trakcie których największy nacisk kładziony był właśnie na neurobiologię,...

Wstąpiłem byłem do "taniej książki". Taki teraz klimat - pogromy, mity (po)wojenne i "Proza życia". #kurzojady #agnieszkakarpowicz #sławomirburyła #joannatokarskabakir

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 31, 2018 o 11:15 PST

"Co więc ma sens? Myślę, że ma sens informowanie szerszej opinii o tym, jakie potrawy warzą się w radykalno-narodowej kuchni. Że ma sens spokojna, cierpliwa, na długie lata obliczona praca edukacyjna, mająca na celu kształcenie u młodych ludzi osobowości otwartych, tolerancyjnych i rugowanie zakorzenionych w kulturze i języku uprzedzeń, z pełną świadomością, że równocześnie działają też czynniki wychowawcze, oddziałujące we wręcz przeciwnym kierunku. I myślę, jako historyk, że sens ma antropologiczny opis pewnej formacji mentalnej i kulturalnej, która pochodząc z końca dziewiętnastego...

"Rzecz jest w tym, że mieszkam wygodnie: pięć pokoi - no i tak dalej (...)". I tak mogło pozostać. Zuzanna Ginczanka została zamordowana w 1944 roku, 10 lat po napisaniu tego wiersza. Dzisiaj Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu. Pamiętajmy.