Gdy ukazała się jej najnowsza książka, "Błoto słodsze niż miód", pisałem w recenzji:

Rejmer tworzy traktat o człowieku, o jego wolności, która nie przynosi tylko ulgi, ale i cierpienie. Ma autorka “Bukaresztu” doskonały słuch i umiejętność przelania na papier historii, które będą nam towarzyszyła jeszcze długo po lekturze. Do tego potrafi nadać temu strukturę i tak ułożyć książkę, by stała się wciągającą lekturą. Lekturą ważną i wartą waszego czytelniczego zaangażowania.

Gdy przyszło wyberać osoby wskazane do Paszportów w tym przypadku nie mieliśmy żadnych wątpliwości, a w uzasadnieniu naszego wskazania do nominacji pisaliśmy:

Komu Paszport? Już niedługo poznamy odpowiedź! #kurzojady #paszportypolityki #olgadrenda #małgorzatarejmer #łukaszzawada

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 8, 2019 o 9:50 PST

Należało się! Gratulujemy!!!

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 8, 2019 o 1:05 PST

Z @nogasnastronie #kurzojady #selfietime #paszportypolityki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 8, 2019 o 10:25 PST

Chrońcie dziki przed osdtrzałem i czytajcie książki. Kurzojady pozdrawiają z Paszportów "Polityki". #kurzojady #paszportypolityki2018 #jestemzdzikiem

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 8, 2019 o 2:33 PST

“Ziemia jałowa. Opowieść o Zagłębiu” Magdaleny Okraski to pierwsza od dawna książka, która tak spolaryzowała osoby ją recenzujące. U nas jedna z “książek roku”, gdzie indziej “rozczarowanie, zawód”. Tym razem nie będę pisał recenzji, tzn napiszę ją zajmując się recenzjami, które napisali inni, bo już dawno nie miałem do czynienia z takim korowodem pychy, tendencyjnego czytania, pisania o własnych projekcjach, a nie o literaturze.  Rafał Hetman na swoim insta pokazał zdjęcie książki, do której stoi odwrócony plecami. To najlepiej pokazuje stosunek autora recenzji do książki Okraski -...

Rok 2018 upłynął nam na sceptycznym obserwowaniu wysypu książek okołoniepodległościowych. Na hasła “niepodległość” oraz “Piłsudski” reagowałem alergicznie, bo odmieniane nadmiernie i używane przesadnie często brzmiały raczej groźnie, trochę smutno, ale przede wszystkim - jako usprawiedliwienie artystycznej miernoty. I tak jest też z komiksem Piotra Koteckiego i Roberta Stasiaka, “Piłsudski. Cztery oblicza niepodległości” wydanym nakładem Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Joseph Conrada - Korzeniowskiego w Gdańsku. Jestem zdania, że osoba patrona zobowiązuje i podpisywanie...

Joanna Solska napisała książkę “80-te. Jak naprawdę żyliśmy w ostatniej dekadzie PRL”. Jest to dzieło niezbyt ambitne, wspomnieniowe, odrobinę reporterskie, mocno przyczynkarskie. Czytane pomiędzy innymi lekturami ani nie odkryło przede mną żadnej prawdy, ani nie wyposażyło w jakąś szczególnie cenną wiedzę. Autorka cierpliwie wyjaśnia niektóre absurdy, korzysta z własnych wspomnień i w ekspresowym skrócie przypomina historię lat 80.

To wszystko byłoby nawet i strawne, gdyby nie kuriozalny wstęp, którym okrasiła autorka swoją książkę. Wstęp poświęcony jest młodym. Kim oni są, tego się nie...

 Czytam ponownie i to jest taka trochę perła.

---

"Moje współlokatorki mocno się zakumplowały przez te trzy godziny swoich dwóch żyć poprzedzające mój przyjazd. Teraz są już szajką. Wchodzę, one obie w pozycjach półleżących znaczą swoje łóżka. – Dzień dobry – mówię. – Zaraz tam „dzień dobry”. Cześć! – mówi blondynka pod lewą ścianą. – Cześć! Jestem Zosia. Ze Zgierza. – No właśnie – mówi szatynka pod prawą ścianą. – Bogusia. Z Podhala. – Kama. – Skąd? – pyta stanowczo moja nowa, lewobrzeżna koleżanka Zofia. – Przyjechałam z Warszawy – mówię. Myślę: może niepewność w głosie mnie uratuje?...