Po raz kolejny okazuje się, że komiks doskonale sprawdza się jako medium do.opowiedzenia o stracie. AJ Dungo w "Falach" tworzy minimalistyczną opowieść o odchodzeniu swojej partnerki, miłośniczki surfingu, wplatając w nią historię ludzi tworzących historię tego sportu. Od pierwszych mieszkańców Hawajów i ich tradycyjnej rozrywki, po masowy sport.

Kristen kochała surfing, był dla niej największa radością, którą dzieliła się z innymi. To łączy ją z prekursorami tego sportu, dla których był to nie tylko "styl życia", ale i swego rodzaju filozofia. Kristen rozpalała miłość do surfingu wśród...

Nie mam ostatnio serca do komiksów, czuję rozczarowanie formą i niedosyt treści, nawet w tytułach uważanych za wybitne, dlatego do “Kłamstwa i jak to robimy” Tommi Parrish podchodziłem ze sporą rezerwą. A skończyło się na wchłanianiu książki jakbym liter nie widział od miesiąca.  Cleary pracuje na kasie w markecie i jest naprawdę zaskoczona widząc znad kontuaru Tima, szkolnego kolegę. Długo się nie widzieli i decydują się pójść po pracy na piwo. Zwykła sytuacja, niezwykła rozmowa, w której bohaterowie decydują się opowiedzieć sobie prawdę na swój temat. Kim są - homo, hetero, bi? Czego...

Marcin Wróbel i Piotr Czarnota za tłumaczenie komiksu „Hip Hop. Genealogia” (tom 1) powinni dostać jakąś specjalnie dla nich ustanowioną nagrodę. To jest doskonała robota translatorska, pokazująca jak wiele można zrobić z językiem polskim nie bacząc na historyczność języka (czyli stosując czasem wersje współczesne do języka sprzed 40 lat) i raczej tworząc język, niż go naśladując. Doskonała robota, odważna, będąca w jakiś sposób manifestem tłumaczy, którzy pokazują, że ich dzieło może być bardziej autonomiczne niż nam się wydaje, a najważniejsza jest komunikatywność.

Niestety to wszystko, co...

Czekaliśmy na ten tytuł. Marcin Wróbel przełożył, a my chetnie poczytamy o tym, dlaczego bluzgać czasem jest zdrowo. #kurzojady #bluzgahzdrowo #emmabyrne #buchmann #marcinwróbel #dziwnrksiążki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 21, 2018 o 2:57 PDT

“Tego nadto - krzyknął stary

Nieposłusznym trzeba kary!”

W jednym z wydań “Złotej Różdżki” pisze Janusz Dunin: “Ciekaw jestem dlaczego ktoś kupił mi właśnie ową ‘Różdżkę’, a nie np. któreś z licznych wydań wierszyków Marii Konopnickiej, Janiny Porazińskiej czy Lucyny Krzemińskiej”. Piszącemu te słowa kupiono wierszyki, zaś o “Złotej Różdżce” dowiedział się już jako czytelnik dorosły dzięki egmontowemu wydaniu. Zważając, że mam do czynienia z czymś na wpoły legendarnym, postanowiłem zajść do lokalnej biblioteki narodowej i zobaczyć, co tam w poprzednich wydaniach słychać było.

Po raz pierwszy...