Nasze patronaty AD 2019! Zacznamy od wybuchowej mieszanki - powieść historyczna mocno na opak i powieść do bólu współczesna. Dwa różne literackie światy. Premiery niedługo, a naszym FB będziemy o książkach trochę częściej pisać. 

[WSZ] Skąd jesteś?

[MALWINA PAJĄK] Z Kielc.

Jak długo w Warszawie?

Prawie osiem lat.

Przyjechałaś tu, ponieważ…?

Praca. Zajęłam się public relations, ale tak naprawdę chciałam być dziennikarką. I to się udało, chociaż nigdy nie pracowałam w redakcji, zawsze byłam freelancerką. W ogóle to najpierw były studia w Lublinie, z których uciekłam po pierwszym roku, przeniosłam się do Wrocławia. Nie miałam parcia na Warszawę, choć wszyscy powtarzali, że skoro chcę pracować jako dziennikarka, powinnam zamieszkać w stolicy. Warszawa wydawała mi się głośna, pełna sprzeczności, chaotyczna. Miałam wrażenie,...

Nasz pierwszy w tym roku patronat! Tłumaczył Jędrzej Polak, wydaje W.A.B., a historia jest porywająca. Dla wszystkich, którzy chcą westernu na opak, powieści przygodowej w nowej wersji, trochę śmiechu i trochę smutku. No i jest tęczowo. Bardzo tęczowo. Choć bez tęczy. Niedługo więcej napiszę.

Za patronat dostaniemy prawdziwe pieniądze. Przypominamy, że przyjęliśmy zasadę patronowania maksymalnie 12 tytułom rocznie (jeden na miesiąc) i raczej życzymy za to pieniędzy, choć zrobimy wyjątki dla niszowych i ważnych tytułów. Mimo forsy selekcję przeprowadzamy bardzo dokładnie i kiedyś zrobimy taką...

No to nadciągają - książki z 2019. O stosie książek z 2017 mogę już powoli zapomnieć i spokojnie dzisiaj go uporządkować. #kurzojady #szymonsłomczyński #eliabarceló #kentharuf #wydawnictwoliterackie #martaszafrańskabrandt #hannapasierska

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 2, 2019 o 3:56 PST

Odbijam się w okładce porywającej książki. Od razu może to napiszę - recenzji nie będzie długo, bo dawkuję sobie po kilka stron dziennie i nie zamierzam przyspieszać. Powoli, na dobrą noc, dobra książka. #kurzojady #yukotsushima hima #piw

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 2, 2019 o 2:53 PST

W Nowy Rok raźnym krokiem, a więc trochę o zapowiedziach. Na jakie tytuły czekam? Najbardziej na te, które już przeczytałem, bo chcę je zobaczyć w wersjach porządnie wydrukowanych, po redakcyjnych poprawkach i w ładnych - mam nadzieję - okładkach.

Już na dniach ukaże się książka Barbary Klickiej, “Zdrój” (W.A.B.) i jest to lektura obowiązkowa, zabawna, wciągająca, a do tego napisana doskonałym językiem. Recenzja za tydzień, ale chyba już wiecie co tam się znajdzie. Po prostu, że tak powiem, musthave. Do maja poczekacie na “Poniewczasie” Wita Szostaka (Powergraph), powieść-dziennik, w której...

Na dobranoc wertuję książkę Haliny Skrobiszewskiej z 1971 roku o literaturze młodzieżowej i dziecięcej. Jaka to jest wspaniała momentami i prawie już zapomniana historia polskiej literatury. Skrobiszewska z jakimś maniacko-leksykonowym zacięciem śledzi wątki literackie i sprawdza kto i co pisał o Piaście Kołodzieju. I te przykłady - “Baśń o śnieżnym królu” Kubiaka czy “Colorado” Wernica, “I ty zostaniesz Indianinem” Woroszylskiego…

Ale nic nie wygra z tym cudacznym, dydaktycznym tonem, gdy pisze o powieściach podróżniczych:

“Ale co dziś twoi rodacy, młody obywatelu, dają światu? Brak mi we...

"Ostro gra orkiestra-kiestra, Z czterech rogów, czterech estrad Pryska extra bluzgi grzmiące, Miedzią pluska i mosiądzem I bac! w blask, w oklaski, brawo, W- drgawki metalową lawą I jazz w blask grzmiąc furioso - I nagle duszną tuberozą W krew, w nozdrza placadiutanta (Tempo: szampan, szatan, szantan) I już - wziąć, i już - udami I już - da mi! da mi! da mi! I chuć - w skok, i wzrok - kastetem I pod żyrandol piruetem - solo! solo! małpa! nie po...! buch magnezja foto ślepo uda uda da mi da mi gene orde dzwoni rami zęby śmiechem do maestra i gra orkiestra, gra orkiestra!..."

Oczywiście Julian Tuwim i fragment "Balu w operze". To my idziemy już sobie podśpiewując "uda uda da mi da mi gene orde dzwoni rami". Dobrej...

Ponad tysiąc postów, 350 zrecenzowanych tytułów na Kurzojadach i w innych miejscach, gdzie piszemy, setki waszych komentarzy, maili, zaangażowania. To był niesamowity rok, za który dziękujemy. Czas zatem na krótkie podsumowanie. Sprawdźmy, co klikaliście i klikałyście najchętniej? Recenzje “Ginekologów” Izy Komendełowicz, w której Olga Wróbel pisała m.in,: “Autorka nie może zdecydować się, jaką formę wybrać, stosuje więc wszystkie. Mamy wywiady, mamy ww. dykteryjki, odautorskie komentarze (nie wiedzieć czemu nagle Komendołowicz znajduje się w szpitalu i ogląda wszystko na własne oczy),...

Przeczytałem za was i odradzam. Argumenty poniżej. Gdy ktoś (Anna Podczaszy) tytułuje wierszowaną książkę dla dzieci “Życie między wierszykami”, to chyba jasne jest, że najuważniej przyjrzę się temu, co dzieje się tu między wierszykami, między słowami, pod podszewką. A dzieje się sporo i niestety niewiele dobrego.  Na okładce jest ich trójka - dwóch chłopców i dziewczynka w bejsbolówce. Czy to książeczka o przyjaciołach, rodzeństwie? Kto tu mówi? Sprawdźmy. “Gdzieś w odległej galaktyce, na podwórku za krzakami / mamy śmietnik - a w nim skarby, które śnią się nam nocami”. My, a więc...