Chłodna 40. Warszawa, Wola. Z obowiązkowym przymiotnikiem, "robotnicza". A może lepiej zwyczajnie, "biedna"? Na czwarte piętro kamienicy wbiega zdyszana Sabina. Jest marzec 44 roku, przyszli bohaterowie "Pamiętnika z powstania warszawskiego" spotykają się, by wspólnie czytać, uczyć się, może plotkować. Mieszkanie Białoszewskich jest spore i oprócz Mirona mieszkają tu same kobiety (Ojciec z Zochą na Chmielnej mieszka już prawie piąty rok), wśród nich Stefa, której jakiś czas temu "upiekło się getto". Stefa się ukrywa.

To początek historii jakich wiele, choć znanej z jednej z najważniejszych...

Nakładem Egmontu ukazał się album Waldemara Andrzejewskiego, "Wehikuł czasu i inne opowieści". Miałem przyjemność być jednym z inicjatorów jej wydania i bardzo się cieszę, że jest już w fizycznej formie na moim biurku. Andrzejewski to twórca, ktorego możecie kojarzyć z ilustracji do "Króla Maciusia Pierwszego", ale niekoniecznie ze skromnego komiksowego 'ouevre'. Niesłusznie. Choć jest to tworczość mocno kopiująca zachodnie wzorce, to jednal wyjątkowa pod względem plastycznym i należy przywrócić Andrzejewskiemu należne mu miejsce. W albumie znajdziecie komiksy, które nigdy nie były...

"Kiedy nazajutrz rano ogłaszano wieść o śmierci Bolesława Bieruta, w krakowskiej Drukarni Narodowej jeden z robotników doznał zawału serca. W knajpie w Proszowicach trzech rolników zrezygnowało z picia wódki".

"Bierut. Kiedy partia była bogiem" Piotra Lipińskiego to bardzo udana opowieść reportersko-biograficzna, którą polecamy tym razem z użyciem kolażu autorstwa Marcina, który prowadzi stronę Posklejanki. Oto nasza pierwsza, kurzojadowa posklejanka.

Budzi ta książka spore nadzieje. Czy spelnione to sie dowiemy po lekturze za jakiś czas. Red. Wróbel zamówila do lektury. #kurzojady #znak #olapilsudska #katarzynadroga

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 5, 2018 o 7:31 PDT

Pierwszy w tym roku wieczór z książką spędzany w knajpianym ogródku. #kurzojady #macocha #afera #petrahulova

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 5, 2018 o 12:22 PDT

Czytam literatury różne. Na wyprzódki. Wybitne, które cieszą (Rudzką to wy czytajcie), przeciętne, które troche smucą, bo się miało nadzieje (Liebrecht), słabe, wobec których nadziei się nie miało, ale się czyta ("Słońce narodu" szybko blednie). Po tych ostatnich potrzebuję odtrutki, szamańskiego zabiegu przywracającego szacunek do słowa i konstrukcji (wasz Coelho). Sięgam wtedy choć na chwilę po miniatury Anne Fadiman i jest mi od razu lepiej. Dzisiaj fragment idealny na Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci, który jeszcze przez godzinę świętujemy. Tlumaczył Paweł Piasecki.