Biografie nietuzinkowych postaci napisane z empatią. Eseje, które pokazują, w jak dziwnej epoce przyszło nam żyć. Wiersze, które dotykają czułych strun, reportaż będący poezją i powieści, w których jest miejsce na zabawę z gatunkami literackimi.

Książki nominowane do 29. edycji Nagrody Literackiej "Nike" mierzą się z ograniczeniami zarówno naszej wyobraźni, jak i ram gatunkowych samej literatury. Zadają ważne pytania, ale nie dają jednoznacznych odpowiedzi. Czasem wręcz programowo od nich uciekają.

Oto 20 książek nominowanych do Nagrody Literackiej "Nike" w edycji 2025.

Gratulacje!

O wszystkich...

Dzieje się. Naczytałem się po brzegi pucharku. Przeczytałem właśnie "Litanię" Bawołka. I napisałem o niej tekst. Będzie niedługo. Przeczytałem "Cyklopa" Krajewskiego i popiłem go "Ostatnim pisarzem", a potem porozmawiałem z autorem. Przeczytałem też "Moje dokumenty" Alejandro Zambry w przekładzie Katarzyny Okrasko. I wciąż czuję niedosyt jeśli chodzi o tego autora. Do tego połknąłem książkę Renaty Lis, "Moja ukochana i ja. Ślub" i w pełni zgadzam się z Pauliną Małochleb, że to książka romantyczna. Dorzucam jeszcze książkę Magdaleny Kopeć, "Pastuszkowie, gazeciarze, tkaczki. Jak zmuszano...

Czas na debiut! Rozmową z popularnym językoznawcą Mateuszem Adamczykiem debiutuję w "Dużym Formacie"! To miłe. A o czym rozmawiamy? *** Wojciech Szot - „Gdyby kózka nie…" Mateusz Adamczyk – „...toby nóżki nie złamała". Ulubiona zagadka popularyzatorów i popularyzatorek wiedzy o języku. Co to jest to „toby"? Dotychczasowa łączna pisownia od 1 stycznia 2026 roku stanie się rozdzielną. WSZ - Czy musimy wszyscy się trochę podszkolić z ortografii w najbliższych miesiącach? MA – Nigdy nie zaszkodzi, ale mamy jeszcze trochę czasu, by się przyzwyczajać. A stanie się to również...

Całe szczęście mamy Amora Towlesa. Pomyślałem tak wczoraj, gdy wróciłem do domu po kolejnym wspaniałym dniu pracy nad ciągami znaków układającymi się w teksty. Towles bowiem działa jak antidotum na wiszący nam nad głowami świat. Antidotum lekkie, przyjemne i zabawne, ale pod połyskliwą powłoką mówiące też o sprawach wagi ciężkiej. Towles tworzy bohaterów, których trudno nie polubić. Chcesz ich spotkać idąc ulicą, stając w kolejce, przepychając się przez tłum w autobusie. I nawet jeśli czasem amerykański pisarz drażni - a w "Stoliku dla dwojga" (tłum. Aleksandra Kamińska)- zbiorze sześciu...

Dziwna to sprawa. Mam poczucie klęski czytelniczej. Ot - rozumiem ile tu dobra, a jednocześnie wszystko to jakby obok mnie. Miało poruszać, a nie poruszyło. Może właśnie dlatego, że miało poruszać? *** "W Polsce zawsze łatwiej o legendę niż o prawdziwy życiorys", pisał przed laty Tadeusz Drewnowski o innym Tadeuszu - Borowskim. Sam przy tym tworząc kolejną legendę o autorze "Pożegnania z Marią". Czy biografka poety, Marta Byczkowska-Nowak opowiedziała prawdę czy mit? Dzisiaj trudno odpowiedzieć na to pytanie - niech potomni ocenią. Wydaje się, że prawdę. Ale pewnie Drewnowski też był...

Grzebałkowska znowu to zrobiła. Zamieszała w na pozór już znanej historii. Powołała do życia zupełnie nową, nieznaną nam Marię Konopnicką. Ludzką, skomplikowaną i - wciąż - wybitną. “Dezorientacje” to kolejna wybitna książka Grzebałkowskiej. Zanim napiszę o samej Marii Konopnickiej, to chciałbym, żebyście kogoś poznali. Józef Balcerzak ma czterdzieści pięć lat i zniszczony pilśniowy kapelusz. Opowiada, że urodził się w Kole, pracuje jako majster fajansowy. O Brozelli dowiedział się od takiego jednego i razem, "on z żoną i ja z żoną" wyruszyli w podróż. "Wzrost średni, oko czarne,...

Nagroda NIKE Czytelników dla... Michała Witkowskiego za "Wiarę", pierwszy tom "Autobiografii"! Gratuluję! *** "Mam wielkie parcie na szkło", przyznawał w wywiadzie dla "Wyborczej". Rozmawialiśmy tuż przed premierą "Autobiografii". Na stacji benzynowej gdzieś pod Wrocławiem. Pisarz kilka razy prosił, żeby nie podawać bliższych koordynatów. Tło do wspólnego zdjęcia wybierał jednak starannie. - Dlaczego nie rozmawiasz ze mną tak, jak rozmawiałbyś z Myśliwskim? - spytał, gdy zacząłem rozmowę od ogłoszonej przez pisarza wyprzedaży garażowej "kreacji z poprzednich sezonów od...

Jedna z najlepszych książek tego roku? Jestem pewien, że "Wieloryb" Cheon Myeong-kwana w przekładzie Anny Diniejko, przypadnie Wam do gustu. Jako i mi przypadł. Trzy kobiety, trzy splecione ze sobą historie. I epicka opowieść o Korei, w której realizm magiczny sprawnie łączy się w niemal reporterską, detektywistyczną robotą. Do tego tytułowy wieloryb, który pojawia się - jak to wieloryby mają w zwyczaju - w zaskakujących momentach. Kształt wieloryba ma kino, które zaprojektowała Geumbok, matka Chunhui, głównej bohaterki powieści. O tym, że złapał wieloryba, kłamie napotkany przez nią...

Co poszło nie tak? Było to - niestety - jedyne pytanie, jakie miałem w głowie po lekturze “Suplementów siostry Flory” debiutującego pisarza, Stanisława Syca. Pozornie jest w tej książce wszystko, czego potrzebuję w dobrej powieści. Jest całkiem oryginalna (jak na polską prozę trzeciego dziesięciolecia XXI wieku) główna postać, jest nawet wciągająca, choć chwilami zahaczająca o mielizny, akcja. Jest humor, jest bezsprzeczny talent językowy. Ale jednak to wciąż za mało, by uznać "Suplementy..." za powieść spełnioną. Jest zatem miasteczko i jest w nim klasztor. A w nim słynna...