W ramach noworocznego postanowienia literackiego (oprócz napisania książki) czytam całego Białoszewskiego od nowa. I tam są cuda (ale też dużo średniości i słabości). Na przykład taki.

"Aniela w miasteczku Foligno w nocy stanęła w oknie i zaczęła "luudzie! wstawajcie! patrzcie! ja grzesznica!..." No i powstawali, słuchali może kto i krzyknął - wariatka! to nic, uznali ją za świętą.

Pewnie, że nie mieli radia, telewizji, bo niechbym ja tak teraz w nocy na Chamowie między wieżowcami z okna do okien "ludzie, ja poeta, ja grzeszny!..." toby zaraz ten krzyk zabiły krzyki: - do...

Rozbudowany system rozpoznawania gości u Białoszewskiego. Właśnie uświadomiłem sobie, że przez ostatnie trzy lata nie zdarzyło mi się, by do mieszkanka zapukał ktoś znajomy bez zapowiedzi. Choć może i dobrze... #kurzojady #mironbiałoszewski #powolikończęte14tomów #utworyzebrane #najwybitniejszypoetaprywatny

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 7, 2018 o 11:06 PST

Białoszewski, złośliwy plotkarz i wredota. Ale jaki wspaniały w tym. #kurzojady #windazbiałoszewskim #stareżycie #rozkurz #chamowo

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 30, 2017 o 4:05 PST

Nocne lektury. Ze specjalną dedykacją dla @grzegorzpiatek #kurzojady #mironbiałoszewski #postanowiłemprzeczytaćdziełazebranebiałoszewskiego #poezja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 26, 2017 o 3:06 PST

Macie książkowe postanowienia czytelnicze? A jak tam postanowienie, że przeczytacie 52 książki w 2017? Zrealizowane? Nie pytajcie, czemu w poświątecznej atmosferze czytam "Pamiętnik z powstania warszawskiego", już taki bywam niedopasowany do czasu. A bardziej serio - takie małe wyzwanie końcoworoczne - dzieła zebrane Białoszewskiego w całości do Nowego Roku. To jak tam wasze czelendże?

A ten fragment mnie dzisiaj mocno po pysku uderzył.

"Prawie jedenasta. Listopad. Południe. Okno zamurowane zasłonami jak popiołami, ja leżę, ja się żarzę (...)" A jednak jadę do biura. A tak bym chciał z Mironem zostać. Mironem zostać. Zostać. Cyt za: Miron Białoszewski, "Polot nad niskimi sferami", PIW 2017, s. 242. #kurzojady #mironbiałoszewski #polotnadniskimisferami #piw #państwowyinstytutwydawniczy #czytajciepoezję #poetry #listopad #dużohasztagówrobifejm

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 3 Lis, 2017 o 1:58 PDT

Ale obrodziło dobrymi książkami. Choromański zawsze na propsie. #kurzojady #michałchoromański #schodamiwgóręschodamiwdół #piw #państwowyinstytutwydawniczy

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sie 4, 2017 o 1:24 PDT

Lektura obowiązkowa w te dni. #kurzojady #pamiętnikzpowstaniawarszawskiego #mironbiałoszewski

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 31, 2017 o 2:55 PDT

Dobranoc. #kurzojady #mironbiałoszewski #rachunekzachciankowy #poezja #poetry

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 27, 2017 o 3:07 PDT

“- Nazwisko?

Nazwisko, nazwisko, jakie on miał nazwisko, ten Motełe?

Na Ceglanej, Ciepłej, Grzybowskiej i na Walicowie znikają ostatnie rudery, resztki kalekich murków, pamiętne miejsca. Rosną wyniosłe bloki ze szkła i betonu; zanim bagier usunie do końca stary gruz i przebije nowe trasy, już znikają jedna po drugiej nazwy wymarłych zaułków. O, zaułki małego getta, nie ma was. Miasto ruin, które oglądam jeszcze w dręczących snach, gdzie się podziało? Tutaj żaden dom nie stoi na swoim miejscu, ani przystanek tramwaju; ulice i place nazywają się inaczej, mosty łączą już inne brzegi, a niedługo...