Idealny dzień na lekturę "Słownika miejsc wyobrażonych" Alberto Manguela i Gianniego Guadalupiego. Prawie tysiąc stron o miejscach, w których dzisiaj chętnie mentalnie pomieszkuję. (Tłum. Bikont, Gondowicz, Kłobukowski, Kozak, Płaza, Świerkocki) #zdaniemszota #piw #albertomanguel #gianniguadalupi #słownikmiejscwyobrażonych

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 11, 2019 o 9:00 PST

Czyta się Bawołka tak jakby Schulz z Wojdowskim i Buczkowskim na jakimś chemicznym tripie w 2019 roku puścili techno i zrobili sobie jutubparty (podczytując do tego Tadeusza Nowaka). Szalona proza, która zaczyna się od wysmakowanej stylizacyjnie opowieści o powracającym do rodziny Adrianie Knaku, by w pewnym momencie odwrócić się od (i tak mocno pozornego) realizmu, przemienić się w wizyjny, szalony teledysk, a zakończyć rapem. Proza, która meandruje, a następnie rozpada się. “Bimetal” to niezwykła propozycja literacka. Dla porządku dodajmy, że bimetal to „trwale połączone na całej...

Oczywiście Miron Białoszewski, którego trzydziestą szóstą rocznicę śmierci dziś obchodzimy. To jeden z najważniejszych dla mnie twórców, o którym coś tam na boku popisuję. Oj, przyjdź pismo!

"Ścieg drogi chwiejnym duktem pruty". O ile rano pisałem o książkach bez języka, tak tym razem czytam książkę, w której wszystko jest w języku i jego wymieszanych, zmiksowanych i połamanych rejestrach. Jest tu dbałość o każde zdanie i sporo humoru, który wydobywa się powoli, sączy się. Czyta się. W końcu coś tak się czyta! #zdaniemszota #waldemarbawołek #państwowyinstytutwydawniczy

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Cze 13, 2019 o 5:27 PDT

Mój stary jest fanatykiem... no dobrze - ja jestem fanatykiem Mishimy. Niech no skończą się już te targi i będzie można po prostu poczytać. #zdaniemszota #yukiomishima #piw

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Maj 23, 2019 o 11:26 PDT

Byłem wszedłem do antykwariatu. 12 zł uczyniło mnie mężczyzną szczęśliwym i spełnionym. #zdaniemszota #bertoldbrecht #antykwariat #pocomikolejnaksiążka

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 14, 2019 o 2:02 PDT

Piwowska seria „Poeci do kwadratu”, będąca „poetyckim dwugłosem, dialogiem i spotkaniem Osobowości” zaliczała wpadki jak Wencel, który niestety spotkał Lechonia i postanowił go przerobić politycznie, czy Podsiadło spotykający Broniewskiego i go politycznie zdekonstruował, zostawiając nam poetę romantycznym i odrobinę naiwnym. Tym razem Jan Polkowski wziął się za Różewicza i z tego spotkania wyszło coś naprawdę ciekawego, choć chwilami niestety zacietrzewionego.

Najważniejsze są tu wstępy, w których poeci opowiadają nam o swojej fascynacji poetycką osobowością i Polkowski na tle poprzednich...

Odbijam się w okładce porywającej książki. Od razu może to napiszę - recenzji nie będzie długo, bo dawkuję sobie po kilka stron dziennie i nie zamierzam przyspieszać. Powoli, na dobrą noc, dobra książka. #kurzojady #yukotsushima hima #piw

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 2, 2019 o 2:53 PST