Nowe wydanie Moby Dicka to jedna z ładniejszych książek tego roku. Za okładkę odpowiadają Fajne Chłopaki, a wydał @panstwowy.instytut.wydawniczy Tłum. Bronisław Zieliński #kurzojady #hermanmelville #mobydick #państwowyinstytutwydawniczy #fajnechłopaki #bronisławzieliński #oceniampookładce #ładneokładki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 12, 2018 o 11:36 PDT

Z @nogasnastronie rozkrecamy imprezę. Homofobia no pasarán. #kurzojady #gazetawyborcza #michałnogaś #czwartawładza

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 6, 2018 o 2:44 PDT

Ulubiona zabawa ludzi "od literatury" w październiku 2018 roku - porównywanie tłumaczenia Rodowskiej z Boyem-Żeleńskim . Niebezpiecznie wciągająca. #kurzojady #krystynarodowska #marcelproust #wposzukiwaniustraconegoczasu #wposzukiwaniuutraconegoczasu #officyna #tadeuszboyżeleński #piw #gryizabawy #bookstagram #książki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 2, 2018 o 8:22 PDT

W serii “poeci2” PIWu wyszło kuriozum. Tom wierszy Jana Lechonia w wyborze i ze wstępem Wojciecha Wencla. Nic dobrego nie mogę napisać o pomyśle, by o wybitnym i niezwykle skomplikowanym poecie, który był kryptogejem i (najprawdopodobniej) problemy z akceptacją i tożsamością doprowadziły go do dramatycznego gestu, napisała osoba, która jest przeciętnym poetą promowanym usilnie przez polityków, a którego wiedza - co we “Wstępie” udowadnia - nie wychodzi poza zbiór komunałów i wielokrotnie już powtarzanych tez oraz jakiegoś pomysłu na istnienie “ciemnej głębi tej poezji", której oczywiście...

Piękna okładka (Kinga Gazda) nowej książki Dariusza Bitnera. #kurzojady #dariuszbitner #piw #fikcja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 3, 2018 o 6:55 PDT

“Wstaw 7 ulubionych książek. / Codziennie jeden post, ze zdjęciem okładki. / Bez wyjaśnień, bez słów”

Elias Canetti pisał, że “powieści powinny być policyjnie zakazane”, mam podobne zdanie o łańcuszkach internetowych. Jednak tu uległem.

Po tygodniu wrzucania zdjęć okładek - zestaw obowiązkowy. Są tu tytuły, dzięki którym moje rozumienie literatury i oczekiwania wobec niej się zmieniały, rozszerzały. Powieści, bo wszystkie prezentowane tu książki to - mimo wszystko - powieści, dzięki którym uświadomiłem sobie, że w literaturze można napisać coś z erudycją (Barnes), stworzyć prostą ale...

„Życiorys wiejski, z rozdziałem chłopo-robotniczym, a w twórczości brak tematyki wiejskiej, czy tematyki pracy, takiej typowej, dającej określone profity. Wykształcenie średnie, a proza wyrafinowana formalnie, wręcz krystaliczna, w większości sięgająca problematyki uniwersalnej: śmierci, władzy, zbrodni, losu człowieka w ogóle, a przy tym tyle nasycona semantycznie, co w warstwie języka zredukowana do słów i zdań bezwzględnie koniecznych”[1].   Gdy w 1987 roku Ireneusz Kamiński pisze tą jakże wymowną charakterystykę Andrzeja Łuczeńczyka, pisarz o „życiorysie wiejskim” ma na swoim koncie...

Pomysł, by znani poeci układali tomy poezji innym, nieżyjącym poetom, wydaje się ciekawy ale i odrobinę złośliwy. Podsiadło patrzący na trupa Broniewskiego mnie irytuje i muszę przyznać, że nie zgadzam się z jego propozycją podania tych poezji. Oczywiście ma Podsiadło prawo do stworzenia takiego portretu autora “Bagnetu na broń” i nawet uzasadnił to całkiem sensownie, ale ja na ten lep się nie łapię.

Jest Broniewski poetą lirycznym, twórcą pięknych poetyckich widokówek i wierszy miłosnych i ma rację Podsiadło pisząc, że jest w jego poezji “romantycznej” zbyt dużo naiwnej prostoty,...

"Wiosno, Warszawo, córeczko, zdmuchnijcie mary, mam dość ich, niech radość w maju zamieszka, litości!" Jaki to był dobry (choć potwornie nierówny) poeta! Przeczytałem Broniewskiego w wybirze Podsiadły i choć mocno nie zgadzam się z wizją Broniewskiego tu przedstawioną, tak była to lektura, jakiej mi brakowało. #kurzojady #władysławbroniewski #państwowyinstytutwydawniczy #jacekpodsiadło #wiosnowarszawocóreczko

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 7, 2018 o 11:43 PDT

Jacek Podsiadło wybrał i wstępem opatrzył. Broniewski w wydaniu Podsiadły jest liryczny, mniej słuszno-słuszny i choć ja lubię Broniewskiego-socrealistę-rewolucjonistę, bo taki Broniewski też jest ciekawy, tak ta wizja również mi się podoba. #władysławbroniewski #jacekpodsiadło #piw #państwowyinstytutwydawniczy #wiosnowarszawocóreczko #poezja #tompoezji #jachcęwdychaćwarszawskiepowietrze

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 7, 2018 o 12:07 PDT