Lewacki desant. Z @witkowski.witkowski szalejemy w czytelni. #kurzojady #ipn

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 1, 2019 o 4:02 PST

Pod wpływem ostatniej mody na listopadowe rankingi postanowiliśmy się też trochę rozerwać, a że mamy dziś lubieżny dzień, to ułożyliśmy sobie zestawienie Najpiękniejszych Poetów Polskich, zwane też inaczej, ale może niech to zostanie już tajemnicą. Taki już nasz urok, będąc kobietą hetero i mężczyzną gejem możemy mieć wspólne obiekty westchnień.

W dziesiątce pozostało jeszcze kilka miejsc do obsadzenia, zapraszamy do przyłączenia się to tej hm... zabawy.

P.S. Oczywiście tak naprawdę wszystkie miejsca powinien zająć poeta Marceli Szpak, ale tutaj nie będzie wspierania znajomych, o nie.

P.S.2 Od...

Przemysław Witkowski jest poetą najwyraźniej nielubiącym wierszy złożonych z więcej niż sześciu-siedmiu wersów. Tym chyba można tłumaczyć fakt, że w tomie “Taniec i akwizycja” znajdziecie kilkadziesiąt krótkich, precyzyjnych utworów poetyckich, które rzadko bronią się pojedynczo, ale jako tom dają do myślenia. Ja na przykład po lekturze wierszy Witkowskiego pomyślałem “jakie to wszystko jest smutne”, co nie jest myślą epokową ale dość przytomną reakcją na wiersze, w których współczesność pokazana jest jako ciągłą walka pomiędzy postawą proaktywną a wycofaniem i rozczarowaniem.

W wierszu “Dylematy” Witkowski prowokuje:

Tomik wierszy przyjechał. #kurzojady #wydawnictwowarstwy #tanieciakwizycja #przemysławwitkowski #poezja #poetry #instabook

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sie 10, 2017 o 2:52 PDT

Jakie czasy, taki Ginsberg?

Buforuję tomik "Taniec i akwizycja" Przemysława Witkowskiego i nawet jakoś mi się to uplouduje do mózgoczaszki.