Dzisiaj głośno czytamy w @teatr_ochoty Godzina 18:00 - widzimy się! #kurzojady #głośneczytanie #annabikont #andrzejfranaszek #znak #a5 #wisławaszymborska #zbigniewherbert #ryszardkrynicki #listy #poezja #poetry

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 10, 2018 o 2:28 PDT

“Szok i niedowierzanie! Laureatka Nobla kochanką pana Cogito! Tylko w dobrych księgarniach!” To na Pudelku. “Słynny poeta i jego muza”. To może “Gala”. Widzę również omówienie w “Zwierciadle” - “Miłość poetów. Niezwykłe wyznania noblistki”. Nie miałbym nic przeciwko tym nagłówkom, bo historia to jednak odrobinę sensacyjna, ironiczna na kilku płaszczyznach i literacko piękna. Mam dla was kilka tysięcy znaków na jej temat, zatem weźcie oddech, zróbcie sobie kawę i na chwilę usiądźcie. “Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie. Korespondencja 1955-1996”, listy Zbigniewa Herberta i...

"Kochana Wisełko, nawet nie wiesz jaka to rozkosz siedzieć w pustym pokoju, za plecami mieć jesień, i pisać do Ciebie. Czuję się jak Eugeniusz Oniegin". Jutro obszerniej o tym na FB, idę się obłożyć tomikami. #kurzojady #zbigniewherbert #wisławaszymborska #a5 #listy #poezja #tylkodobreksiazki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 11, 2018 o 5:44 PDT

Zbigniew Herbert, "Ołtarz", fragment wiersza. Ja to tak tutaj zostawię.

"sandał i kawał stopy bogini Ironii ich strzegła a także fałdów szaty po których łatwo odczytasz gest ramion pięknie wzniesionych i to naprawdę wszystko rąk nie było grających na rogach zwierząt ofiarnych nie wiesz jakie twe słowo i jaki kształt może błahy przechowa zmarszczka kamienia – nie to co myślisz że tobą i nie wiesz czy krew i kości czy może rzęsę wybiorą w ziemi ułożą łaskawej gdzie dojrzewają posągi"

Barańczak przypomina, że wiersz ten koresponduje z Norwidowskim "Nikt nie zna dróg do potomności...”, a mnie on dzisiaj ze wszystkim koresponduje

"Czytamy listy umarłych jak bezradni bogowie" pisała Szymborska. A ja wciąż pod wrażeniem jej listów z Herbertem. Niedługo premiera i mocno entuzjastyczna recenzja. #kurzojady #wisławaszymborska #zbigniewherbert #a5 #listy #poezja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 7, 2018 o 9:24 PDT

Światowy Dzień Poezji trwa, a przed nami uczta poetycko-epistolograficzna.  "Kochany Zbyszku! moje Ty srebro i złoto! do Pragi tobym poszła za Tobą nawet piechotą i boso i w parcianej koszuli na grzbiecie żeby Cię widzieć jak sobie jedziesz rozparty w karecie (...) To Szymborska do Herberta w roku 1961. Dwa lata później jeszcze nie-autor "Pana Cogito" napisze: "Tak się głupio chowamy za ironią / ale dla Ciebie mam ciepłe i bezradne / uczucie". Listy wielkich poetów rzadko się ukazują a jeszcze rzadziej są rozkoszą czytelniczą. W tym przypadku dotykamy absolutu i maestrii....

Absolutnie piękny zbiór listów Herbert-Szymborska przed nami. Absolutnie. #kurzojady #zbigniewherbert #wisławaszymborska #listy #a5

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 21, 2018 o 12:02 PDT

Światowy Dzień Kota napotyka Rok Herberta. Zatem Zbigniew Herbert przed nami.

Herbert o Mironie.

"Utwory rozproszone (Rekonesans 2)" otwierają niezwykły rok, który z Herbertem spędzimy. Będzie biografia, będzie korespondencja z Wisławą Szymborską (jak pisze wydawca: "dziękując Herbertowi za gratulacje, pisze: „Zbyszku, Wielki Poeto! Gdyby to ode mnie zależało, to Ty byś teraz męczył się nad przemówieniem...”). Będzie poezja, będzie się działo.