W latach 1947-1948 Lejb Majzels podróżował po Polsce poszukując dzieci żydowskich mieszkających z polskimi rodzinami. Działał na zlecenie Centralnego Komitetu Żydów w Polsce, a sprawozdanie z jego dwuletnich poszukiwań znajduje się dziś w Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego.

Anna Bikont, w swojej książce „Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie” analizuje skrupulatne notatki Majzelsa, a przede wszystkim szuka odpowiedzi na pytanie o losy odnalezionych przez niego dzieci.

W rozmowie udział wezmą Anna Bikont oraz dr Helena Datner, autorka książki „Po Zagładzie: społeczna...

W listach pytacie "czy kupujesz książki?". To jest bardzo dobre pytanie! Ponieważ większość tytułów, które chciałbym przeczytać czy chocby mieć mogę wyżebrać u wydawców, to zakupowe szaleństwo uprawiam w sposób dobrze zorganizowany, a mianowicie przez długi czas dodaję tytuły do wirtualnego koszyka i dwa-trzy razy w roku dokonuję zakupu. Kupuję książki, których wstyd mi wyżebrać z różnych przyczyn - przeczytam na emeryturze, po prostu chcę mieć na półce, albo docenić fakt wydania jakiegoś tytułu. Głupio mi też żebrać książki ładne, cymesiki Karakteru na przykład wolę kupić, bo są tak...

Bardzo brakowało tej książki po polsku. Jak pisze Marian Turski w "słowie wstępnym" - większość z nas nie wie o Kloodze, gdzie przez rok mieścił się wielki obóz koncentracyjny. Dla nas "Wschód" to Katyń, Miednoje, może Ponary. A żydowska historia? Nie ma co ukrywać, że wiemy o niej niewiele. Mam już cały regał książek "okołozagładowych". I zawsze gdy dokładam nową myślę wierszem Szymborskiej "Jeszcze" - że to zapisywanie i zbieranie to jakaś próba przełamania "łomotania ciszy w ciszę". #zdaniemszota #czarnaksięga #żydowskiinstytuthistoryczny #marianturski #żanetanalewajk #iljaerenburg #wasilijgrossman

“Żyjemy listami które przychodzą od najbliższych” pisze Maryla Chaykin do swojej siostry, Franciszki Themerson. Ten epistolograficzny zwrot wydaje się być metaforą, a chyba nią nie jest.  Po co ja to czytam? Za każdym razem, gdy widzę dzienniki, wspomnienia czy wydania źródłowe dotyczące Holocaustu nie mogę opanować potrzeby przeczytania. Goldkorn, Canin, Grynberg, setki stron archiwum Ringelbluma, Perechodnik… mam tym wypełniony uroczy regał podarowany mi przez najlepszego przyjaciela. Półki się uginają i przyglądam się im z niepokojem. Ale muszę mieć, muszę czytać. Tłumaczę sobie, że...

Tu Twój kącik lektur nieoptymistycznych i niewygodnych. Dzień dobry. Przeczytałem zapiski Szmula Rozensztajna, które przytomnie zatytułowano “Notatnik”, co świadczy o tym, że ambicje wydawnictwa były raczej naukowe niż marketingowe. Gdyby trafiło to w moje łapy, to ja bym na okładce, sporymi literami, napisał - “Przemowy Rumkowskiego!” Jest bowiem książka wydana przez ŻIH ‘de facto’ zbiorem przemów i wystąpień przywódcy łódzkiego Judenratu z opracowaniem autorstwa Moniki Polit.  Obraz, który się klaruje po lekturze tych trudnych stron, jest zagadkowy. Otóż bowiem okazuje się Rumkowski...