Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki dla Państwa. Siedzę w wierszach Dycia po uszka od kilku tygodni (tak, coś z tego będzie) i moje ciepłe, a niekiedy wręcz gorące uczucia do jego poezji nie wygasają. A nawet się na nowo rozpalają, gdy czytam takie wiersze jak ten.

Gdyby ktoś szykował się do napisania pracy licencjackiej pt "Wpływ aplikacji na życie i twórczość poetów polskich I poł. XXI wieku", to podrzucam mu tekst Wojciecha Bonowicza z tomu "Wielkie rzeczy", który właśnie dotarł do niżej podpisanego. Wy też liczycie kroki?

Ewa Lipska wynorana w bydgoskim piśmie kulturalnym "Wiatraki" z 1965 roku.

W 1965 roku nakładem Ministerstwa Obrony Narodowej ukazała się niepozorna ksiażeczka, “Żołnierska rzecz. Zbiór pieśni wojskowych”. Nigdy pewnie bym do niej nie dotarł, bo mam w życiu co robić i na nudę nie narzekam, gdyby nie fakt, że jedną z piosenek napisał… Miron Białoszewski. Nie ma jej w wydawanych przez PIW dziełach poety, więc uznałem, że warto zerknąć co tam Miron napisał. Wyboru i opracowania pieśni wojskowych dokonali Jędrzej Bednarowicz, autor m.in. wstrząsającego dzisiaj poetycką dykcją wyboru “Wieczory poetyckie na XX-lecie PRL” i Stanisław Werner, swego czasu kierownik...

Czesław Miłosz w profetycznym wierszu. A może w wierszu utopijnym, bo przecież nigdy nie było nikogo, kto by spełnił warunki "udanego życia" tu wymienione?

Czas na finalistki i finalistów Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Zaczynamy od Zuzanny Bartoszek, która jest jedną z ciekawszych polskich artystek, a jak się okazuje też pisze świetne wiersze. Jak pisze w jednym z nich, szuka "pomysłów / Na świat w dwóch, trzech zdaniach". I ten świat nam odsłania w tomie "Klucz wisi na Słońcu".

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki dla Państwa. Miał być jakiś homowątek, ale wpadł mi przed oczy ten wiersz i nie chciał mnie opuścić, to się dzielę. A Państwo od czego się wzięli?

Małgorzata Lebda dla Państwa dziś z nominowanego do Silesiusa tomu "Mer de Glace". Piękna jest ta fraza - "Ciemno, a przecież wszystko". Do zapisania w kajeciku.

Krzysztof Siwczyk w "Krematoriach I | Krematoriach II" zamieścił wiersze, po których lekturze ma się ciarki na plecach. Już sam tytuł jest przyciężki, więc podziwiam jury Silesiusa, które przetrwało lekturę tego tomu i jeszcze zdecydowało o nominacji autora do nagrody. Mi wciąż w pełni się nie udało przeczytać "Krematoriów", choć mnie Siwczyk jakoś do tego nawet zachęcił odchodząc od poetyki z poprzednich tomów, której fanem nie byłem (nie ma obowiązku lubienia wybitnych poetów). "Gnić dnem słów" i "Śnić wyjawienie" - biorę te frazy na współwłasność.

"Hista & her sista" Joanny Mueller, z którego to tomu pochodzi "szczodrak", to dzieło naprawdę wyjątkowe, dopracowane i korzystające z niezwykle różnorodnych poetyk - od ballad po wiersze nawiązujące do dzieł sztuki (Calder, Bourgeois). Wściekłe, choć jak pisze poetka "ja też bym chciała by było jaśniej / w tych wierszach a nie tylko zadra bluzg i tik". Erudycyjny, ciekawie skomponowany i intertekstualnie pociągający. Nic dziwnego, że znalazła się Mueller w finale nagrody Silesiusa.