Warszawa się zatłoczyła. Poranny tramwaj do pracy dawno nie był tak zaludniony. Jedziemy - ja i pies. I jest inaczej. Uśmiechają się do niego upchnięte między nogami dorosłych dzieci. Nasze nowe, warszawskie dzieci. Gdy wysiadamy i idziemy do biura, na cichym dotychczas podwórku wpadają na nas maluchy bawiące się w chowanego. Przeskakują nad psim ogonem. - Sobaczka - krzyczy najmniejszy i na chwilę zatrzymuje się w galopadzie wokół bloku. Pies jest zdziwiony, ostrożny, ale uprzejmy. To jego podwórko, ale miejsca tu sporo i każdy znajduje swoją drogę. Pies do michy, dzieci do klepanki. I...

Julia Fiedorczuk dla Państwa z tomu "Tlen". Tom jest dostępny na Wolne Lektury.

Ilya Kaminsky w przekładzie Dominika Kiepury (dla magazynu Helikopter) dzisiaj dla Państwa na noc jako taką. --- "Byliśmy szczęśliwi w czasie wojny" I kiedy bombardowali domy innych ludzi, my protestowaliśmy, ale nie wystarczająco. Sprzeciwialiśmy się, ale nie wystarczająco. Leżałem w łóżku, a Ameryka burzyła jeden niewidzialny dom za drugim, jeden za drugim, jeden za drugim. Wyszedłem na zewnątrz, żeby posiedzieć na krześle, popatrzeć jak świeci słońce. W szóstym miesiącu tej katastrofalnej krucjaty w Domu Pieniądza, na Ulicy Pieniądza, w Mieście Pieniądza, w...

William Carlos Williams w przekładzie Piotra Sommera dla nas na noc.

Miron Białoszewski z rękopisu dla Państwa dzisiaj. Siedzę nad książką, którą w Dowody na Istnienie wydamy z okazji setnej rocznicy urodzin Myrona (tak się czasem podpisywał) i jestem bardzo ciekaw jak ją przyjmiecie. To póki co niespodzianka, ale już niedługo się wszystko wyjaśni. Póki co - wiersz dla Państwa. Bardzo na czasie

Aldona Kopkiewicz dla Państwa z tomu "Przy sobie" wspaniale wydanego przez Warstwy. To jest poetycki strumień świadomości, w który jak już się wejdzie - to się przepada. Udane.

Wisława Szymborska na Dzień Kobiet i dzień co jest wtorkiem.

Wasył Hołoborodko dla Państwa. Przekład Anety Kamińskiej. To pozornie lekki wiersz-obrazek, który w finale przechodzi w gorzki ton. Są rany, które się nie zagoją. Nadgryzione jabłko Ten chłopiec, ten chłopiec z mojego dzieciństwa od dawna mnie prześladuje, na każdym kroku natarczywie wyciąga nadgryzione przeze mnie w dzieciństwie jabłko, jabłko ze śladami moich dziecięcych zębów: czy żeby pocieszyć, czy żeby uradować? Wiem, że daruje, żeby uradować, a mnie teraz każdy podarunek-żeby-uradować zmienia się w wycieranie-łez-żeby-pocieszyć. Całe jabłko jak główka pieska, tak...

Kostiantyn Moskałeć w przekładzie Bohdana Zadury dla Państwa. Słodko-gorzko.

Wojciech Bonowicz dla tych, których odwiedzają w nocy głosy. I dla tych, których nie.