Idą “święta”, a ja zamiast opisywać tu sprzedażowe hity będę próbował wam w ten wtorkowy poranek wcisnąć tom wierszy. Bo dobry.

“Tyle nieznanych ryb” Anny Matysiak to z pewnością jeden z najciekawszych tomów w polskiej poezji, jakie czytałem w ostatnich latach. Autorka pokazuje, że wie jak wykorzystać książkową formę do prezentacji swoich myśli - doskonale przemyślany układ wierszy, mądrze poprowadzona narracja i spójna wizja z zaskakującą pointą. A do tego Polska. Tak trochę inna.

“już przyszedł czas / by nie uwierzyć / że to tylko wiązania papierowych atomów już czas/ by zacząć słuchać...

Z Anną Matysiak, autorka fantastycznego tomu poezji "Tyle nieznanych ryb" rozmawialiśmy dzisiaj o poezji i tożsamości. Efekty niedługo na Kurzojadach! #kurzojady #annamatysiak #poezja #convivo #tylenieznanychryb

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 30, 2018 o 4:12 PST

Czasem warto zrobić sobie dzień z odkopywaniem nadesłanych tomików ze stosu książek na biurku. Można wtedy trafić na perełki. Taka teraz. Historia, którą opowiada Anna Matysiak w tomie "Tyle nieznanych ryb" jest wstrząsająca i jednak dość jak na polską poezję oryginalna. Na tyle, że mam ochotę podrążyć w tym tomie głębiej. Zostawiam was na dobrą noc z wierszem, który w dość prosty sposób sytuuje historię, wokół której Matysiak będzie poetycko spacerowała w tym tomie. Mnie to rusza.

Znamy już 7 książek-finalistek Nagrody Literackiej Nike. Anna Bikont, Jerzy Kronhold, Ewa Lipska (brak na zdjęciu, bo zgubiłem), Paweł Sołtys, Mikołaj Grynberg, Wojciech Bonowicz i Marcin Wicha mają szansę na główną nagrodę. Gratulujemy, bardzo się cieszymy, bo o wielu z tych książek pisaliśmy naprawdę entuzjastycznie. Smuci brak powieści w finale - to nie był dobry rok dla opasłych fikcji. Za to fantastyczny rok dla form skromniejszych.

Kto waszym zdaniem wygra?

Może niektórzy z was pamiętają artykuł Jarosława Mikołajewskiego, który ukazał się w “Dużym Formacie”, zatytułowany “Igor Jarek, górnik i poeta”. Bohater tekstu jest górnikiem, poetą, współautorem komiksu (“Słowackiego”) a także autorem przynajmniej jednego dramatu, człowiek-renesansu, człowiek-orkiestra, czyli ktoś, kto reprezentuje wszystko, czego w literaturze się boję.

Zachęcony lekturą tekstu Mikołajewskiego, pozytywną oceną komiksu i ogólną sympatią dla autora sięgnąłem po wydany przez oficynę Convivo tom jego wierszy, “Białaczka”, który zawiera poezje z lat 2008-2012. Przeważają tu...