Deszczu srebrne gałązki rosną  jak gotyckich krużganków motyl,  ptaki dzwonki zielone niosą  na przejrzystych wstążeczkach lotu. 

Jeden uśmiech dziecinnych lądów  błękitniejszy mi jest niż woda,  bo mnie żłobi niedobra mądrość,  bo się kończy nieżywa młodość. 

Kurant jeszcze z pnącej się wieży,  wzgórz zielonych faluje dywan  i poznaję miasto w obłokach,  nie wiem tylko, jak się nazywa. 

Z tych wysokich przelotów we śnie  ludzie mali byli jak kwiaty.  Przebudzone o śmierć za wcześnie,  o, rzeźbione w kolorach światy! 

Norymbergi, o Awiniony,  rączką dziecka rzeźbione w...

Krzysztof Kamil Baczyński i wiersz "Psy" dla nas na dobrą noc. A ilustrujemy naszym małym stadem, w którym każdy dzień jest Dniem Psa. W oczach psów można unieść nieba biały tulipan. Kogo kochasz kochając przydrożne psy, chodząc w ulicach wiatrem spalonych, na szybach zastygając oczami szklanymi jak łzy? Kogo kochasz kochając w ich oczach maleńkie kobiety orientalnych snów, kiedy boisz się twarz ich jak kwiat wziąć do ręki i ostrożnie układasz mozaiki słów? Kogo kochasz? w tych oczach zastygł czas dyluwialnych, zwierzęcych epok i żółte, fosforyczne talerze gwiazd wprawione w...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Prawie w tym samym czasie na księgarskich półkach pojawiły się książki prezentujące twórczość dwóch legendarnych poetów - Baczyńskiego i Bursy. Ich porównanie wiele mówi o poezji, ale też o tym, jak wydawnictwa potrafią (lub nie) w edycje dzieł poetyckich. To ja może wyleję wszystkie moje pretensje na początek, a potem napiszę, dlaczego jednak bardziej ‘teamBursa’ niż ‘teamBaczynski’. Otóż ktoś w wydawnictwie Prószyński i S-ka (to mój były pracodawca, gwoli ścisłości) postanowił okrasić książkę na prawym marginesie informacją o autorze i tytule dzieła. Taka specyficznie umiejscowiona...

“Cudowne przygody Pana Pinzla rudego” to krótka (i, może szczęśliwie, nieukończona) absurdalno-fantastyczna opowiastka Krzysztofa Kamila Baczyńskiego mocno czerpiąca z “Ferdydurke” i powieści chłopięco-szkolnej lat 30 (tego tropu akurat nie podejmuje autorka wstępu, a chyba by można). Sama w sobie jest ciekawym ineditem, a czyta się niezbyt przyjemnie, zwłaszcza osobie przyzwyczajonej do poprawiania błędów w narracjach.

To, co jest największą wartością tej skromnej książeczki, to esej wstępny, “Śladami Sublokatorów Przyszłości, jamnika Dana i ‘Sielanki’ Wergilego. O nieznanym utworze...

Przed wami Dan, pies Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. "Masz twarz obrosłą, masz twarz jak ogień jeleni natchnionych przez grom. Pędzą przed nami zdumione drogi z obłoków, z liści, z wszystkich stron". To fragment wiersza "Z psem" dedykowanego "psu Danowi, synowi Toma". Takie cudeńka znajdziecie w - nota bene - "Cudownych przygodach pana Pinzla Rudego". Świetna rzecz i ten nakład - 500 egz. i numerowane! @muzeum_literatury zaprasza a ja polecam, bo mam z tego niezłą frajdę.

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 15, 2018 o 2:29 PDT

Baczyński dla dzieci? @muzeum_literatury pięknie wydało a my już mamy. #kurzojady #krzysztofkamilbaczyński #muzeumliteratury

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 13, 2018 o 2:31 PDT