Tadeusz Różewicz w setną rocznicę urodzin.

Dzisiaj setna rocznica urodzin Tadeusza Różewicza! W Biurze Literackim ukazały się "Wiersze odzyskane" z mało znanymi lub po prostu nieznanymi wierszami poety, a Warstwy opublikowały "Kartotekę rozrzuconą. Fotograficzną podróż z Różewiczem" Adama Hawałeja z fantastycznymi zdjęciami i opowieścią o autorze "Ocalonego". Do tego w Teatrze Wielkim Operze Narodowej wczoraj otworzono wystawę "Różewicz i obrazy", dla której miałem przyjemność napisać tekst "Dlaczego warto czytać Różewicza". Fragment tekstu zatem urodzinowo. --- Śmietnik jest dla Różewicza zarówno symbolem kryzysu...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Tadeusz Różewicz dla Państwa. Słuchajcie głosu poety.

Dzisiaj 7 rocznica śmierci Tadeusza Różewicza. Dla nas wiersz, pod którym pewnie by się wszystkie osoby piszące wiersze podpisały. Może i wiersze zbiegły się do poety, dla nas pozostają rozproszone, choć zbierane. I ważne, przynajmniej mam taką nadzieję. Rok Różewicza jakoś bez mocy i niewiele w nim póki co się wydarzyło, ale chociaż trochę wierszy wszyscy w necie poczytamy.

W ostatnich minutach Dnia Pisarek i Pisarzy wszystkim tworzącym życzę, byście znajdowali równowagę w tej dwoistości istnienia o której pisał w "Dopełnieniu" Tadeusz Różewicz.  

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

"Upodobanie Francisa Bacona do obrazów za szkłem jest raczej odosobnione. Większość widzów zdaje się podzielać uczucia autora przytoczonego poematu, Tadeusza Różewicza, nawet jeśli nie wszyscy oni reagują tak kategorycznie i jednak wracają czasem do Luwru i innych muzeów, choć wiedzą, iż mogą tam napotkać obrazy za szkłem", pisze w "Innych obrazach" prof. Maria Poprzęcka.

Fragment "Francisa Bacona czyli Diego Velazqueza na fotelu dentystycznym" Tadeusza Różewicza dla Państwa. A jutro o 21:00 w "Godzinie bez fikcji" rozmawiam z profesor Poprzęcką o losie historyków w niepewnych czasach.

Ostatnio miałem przyjemność napisać kilka zdań o poezji pewnego młodego poety, co mi przypomniało ten wiersz. A napisałem m.in.: “autor mógłby się bardziej zastanowić nad tym, o czym chce opowiedzieć w swoich wierszach, bo sporo tu tworzenia atmosfery i czarowania dość prostymi konceptami poetyckimi, a za mało myślenia o tym, co chce się powiedzieć. Chwilami to takie narzekanie młodzieńcze, znane z poezji romantycznej choćby. "Ja umieram w kwiecie wieku!" narzekał Tukaj w poemacie młodego Mickiewicza. Polecam lekturę “Tukaja”, bo jest to poemat o prokrastynacji, w którym głównemu bohaterowi...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Dzień Ojca. Różewicz dla Państwa.