“Cholernie mocna miłość. Prawdziwa historia Stefana K. i Williego G.” autorstwa Lutza Van Dijka (tłum. Agata Chmielecka, Filip Fierek) to opowieść o mieszkającym w Toruniu Stefanie, który podczas wojny zakochuje się (ze wzajemnością) w niemieckim żołnierzu i zdemaskowany jako gej trafia na podstawie niesławnego paragrafu 175 do obozu koncentracyjnego. Do dzisiaj - dzięki tej książce i świadectwom zostawionym przez prawdziwego Stefana, a więc Teofila Kosińskiego - pozostaje on jedynym znanym Polakiem uwięzionym podczas II wojny światowej za homoseksualizm. Teofil Kosiński ukrywał prawdę o...

Nie znacie nigeryjskiego? Nie wierzę wam. Bo jest takie słowo, które mamy wspólne. Domatorka. Jak to jest spieprzona książka!

Piotr Rypson napisał książkę o Mieczysławie Bermanie i jest to jedna z najładniejszych książek tego roku. I bardzo smutna. #kurzojady #czerwonymonter #piotrrypson #karakter #prl #tylkoładnerzeczy

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 18 Lis, 2017 o 2:22 PST

Marek Hłasko tak pisał do swojej matki o ew. uznaniu ojcostwa pewnego "pętaka". No pięknie.

To jest skromna książeczka, rozbudowany esej wielkim fontem podany. Do tego ten tytuł niefeministyczny i symbolika na okładce toaletowo prostacka. @zysk_wydawnictwo tym razem się nie popisało choć fajnie, że to jest bo treść ważna. #kurzojady #wydawnictwozyskiska #chimamandangoziadichie #whyweallshouldbefeminist #wszyscypowinnismybycfeministami

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 17 Lis, 2017 o 12:37 PST

Ogłoszenie pasterskie - zaszczyt na nas spłynął i dołączyliśmy do osób nominujących do Paszportów "Polityki" w kategorii (niespodzianka!) literatura. Dziękujemy redakcji tygodnika!

Jeśli w najbliższych tygodniach będziemy nieco bardziej złośliwi wobec polskiej prozy to tylko z tego powodu, że ją ostatnio przedawkowaliśmy. A nominacje już 6 grudnia!

(ponieważ red. Wróbel nie odpowiada na moje dramatyczne pytanie "info wrzucać z logo paszportów, czy naszymi ryjami", wybrałem te drugie)

[BUFOROWANIE] Z listów Andrzejewskiego do żony, Marii Abgarowicz. Przeczytajcie, bo tam wspaniałości padają.

“Cóż to za radość to pisanie a jednocześnie, jakie to śmiertelnie niedorzeczne zajęcie. Siedzi, pomyśl, człowiek, zamknięty w pokoju, samotny, nie wolno mu zaznawać żadnych właściwie wzruszeń, prócz tych, które są wzruszeniami fikcyjnych, wymyślonych postaci. Trzeba samemu się wszystkiego wyrzekać, żeby mieć dla nich pokarm. Jakaś przewrotna bzdura nad tym wszystkim wisi. I ostatecznie nic przecież z tego po iluś latach nie zostanie.

(...)

Cały ranek spędziłem bezczynnie, jednego zdania...

Pamiętacie z dzieciństwa jak zabieraliście książki do łóżka i przytulaliście na dobranoc? "Zgiełk czasu” Juliana Barnesa to jedna z tych książek, do których mógłbym się w nocy przytulać. Nie dość, że od lat kocham muzykę Szostakowicza i wciąż mnie ona zaskakuje, to jeszcze mój ulubiony pisarz. Orgazm wielokrotny! Teraz zatem fragmencik a niedługo recenzja.

“Oczywiście nikt nie umiera dokładnie we właściwej chwili: niektórzy umierają za wcześnie, inni za późno. Niektórym udaje się mniej więcej utrafić w rok, ale potem wybierają zupełnie niewłaściwą datę. Biedny Prokofiew - umrzeć tego samego...

Kiedy wieczorem otwierasz nabytą właśnie w antykwariacie "Papugę Flauberta" i znajdujesz taką dedykację. #kurzojady #julianbarnes #papugaflauberta #flaubertsparrot #czytelnik #serianike #adamszymanowski #jakifajnykurzojaddokolekcki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 16 Lis, 2017 o 2:00 PST

NOTES NA 6 TYGODNI ZNAJDZIESZ TUTAJ