"Dziś twój tryumf albo..." ZROBIŁEM TO! W końcu dobrnąłem do ostatniego zdania w piątym tomie tego dzieła. Mam taką metodę, że czytam dwie strony dziennie i wtedy nawet "Dzienniki" Andersena da się przerobić w rok. "Moja walka" od zachwytu po nienawiść. Aktualnie mam ochotę odwrócić to grzbietem do ściany i nigdy nie wymówić nazwiska Knausgard. Pewnie mi minie, ale tymczasowo mam tego pana serdecznie dość. Idę sobie kupić bezę. Zasłużyłem. #kurzojady #karloveknausgård #wydawnictwoliterackie #iwonazimnicka #mojawalka #mojawalkazmojąwalką

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 29, 2017 o 4:53 PST

Pytacie skąd mamy ciasto dzisiaj na FB - córka red. Wróbel przygotowała (z małą pomocą redaktory). A na FB nie podoba mi się "Miłość" #kurzojady #ignacykarpowicz #miłość #wydawnictwoliterackie #bookstagram #kochamcukier #niemogęsłodyczy

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 29, 2017 o 12:56 PST

Jeszcze przed premierą ogłoszona jedną z najlepszych książek roku, wspaniale wydana (zalałem kawą) “Miłość” Ignacego Karpowicza, to powieść, w której autor stosując pozornie skomplikowaną i ambitną konstrukcję w połączeniu z zabiegami stylistycznymi, nie powiedział o świecie nic nowego, a tego oczekuję od książki, która posługuje się takimi słowami, jak “piękno”, “prawda”, “dobro” i… “Miłość”. Pod fajerwerkami czysto technicznymi jest treść wątła i smutna w efekcie.

Najpierw jest “Piękno”, w którym Karpowicz opowiedział historię pojawienia się w dworku znanego pisarza Jarosława i jego żony,...

Nocne lektury. Ze specjalną dedykacją dla @grzegorzpiatek #kurzojady #mironbiałoszewski #postanowiłemprzeczytaćdziełazebranebiałoszewskiego #poezja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 26, 2017 o 3:06 PST

Lektury z Planu B. #kurzojady #lekturyzplanub #oddajcienamtęczę #kiedynieczytamoglądamokładki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 26, 2017 o 1:23 PST

Macie książkowe postanowienia czytelnicze? A jak tam postanowienie, że przeczytacie 52 książki w 2017? Zrealizowane? Nie pytajcie, czemu w poświątecznej atmosferze czytam "Pamiętnik z powstania warszawskiego", już taki bywam niedopasowany do czasu. A bardziej serio - takie małe wyzwanie końcoworoczne - dzieła zebrane Białoszewskiego w całości do Nowego Roku. To jak tam wasze czelendże?

A ten fragment mnie dzisiaj mocno po pysku uderzył.

"Hej, Szprotkę!" dostaliśmy od red. Wróbel i bardzo nam się spodobała. Agnieszka Kowalska adoptowała Szprotkę, starszego kundelka i napisała o tym krótką acz wzruszającą historię. "Szprotka niedowidzi już, niedosłyszy" ale dzięki świetnym, prostym, jakby szablonowym ilustracjom Oli Jasionowskiej, Szprotka patrzy na nas tym swoim cudownym pyskiem.

Starsze pieski są cudownymi kompan(k)ami życia, o czym jako towarzysz Czarusia zwanego Krótkołapym lub Ropuszkiem, wiem dobrze. Czaruś niedowidzi, niedosłyszy, ale nie można powiedzieć o nim, by niedojadał. Ropuszek po wigilii mówił po człowieczemu,...

"Pan stworzeń idzie ulicą wielkiego miasta..." -#metoo w wersji Elizy Orzeszkowej. "Marta" znaleziona w punkcie wymiany książek w Zachęcie. Znacie inne takie punkty? 

Pisała Rita Gombrowicz, "gdy ogień wygasał w kominku, zrobił mi [Witold] wykład o szczęściu". Przeczytajcie, bo to piękny kawałek.

"Marzenie o szczęściu, szukanie wygody, która nie istnieje, której nigdy nie można osiągnąć, jest czymś płytkim i małodusznym. Życie to wieczna walka z trudnościami, które wciąż odradzają się na nowo w najróżniejszej postaci. Jak dzielny żołnierz, powinniśmy je pokonywać najlepiej, jak się da. Człowiek musi bezustannie próbować odnosić zwycięstwo nad rzeczami. Ta codzienna walka wymaga prawdziwej odwagi. W dziedzinie ducha jestem sportowcem. Żyć to znaczy...

Wesołych! #kurzojady

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 25, 2017 o 3:05 PST