Dzisiejszy dzień zaczynamy od fragmentu wiersza Władysława Szlengla, “Kontratak”. Szlengel z żoną zginęli w trzecim tygodniu powstania w getcie warszawskim, które wybuchło 19 kwietnia 1943 roku. Dzisiaj w mieście dwóch powstań zabrzmią syreny, zatrzymajmy się nie tylko w Warszawie, by przypomnieć o tych, którzy chcieli pokazać, że ich śmierć też mogła być bohaterska i wbrew słowom poety, który pisał, że śmierć żydowska jest jak psia śmierć przychodząca zza węgła, podnieśli bunt.

“Słyszysz niemiecki Boże jak modlą się Żydzi w "dzikich" domach Trzymając w ręku łom czy żerdź. Prosimy Cię...

Władysław Szlengel, "Kontratak" (fragment) “Słyszysz niemiecki Boże jak modlą się Żydzi w "dzikich" domach Trzymając w ręku łom czy żerdź. Prosimy Cię Boże o walkę krwawą, Błagamy o gwałtowną śmierć. Niech nasze oczy przed skonaniem Nie widzą jak się wloką szyny. Ale daj dłoniom celność, Panie Aby się skrwawił mundur siny. Daj nam zobaczyć zanim gardła Zawrze ostatni, głuchy jęk W tych butnych dłoniach, w łapach z pejczem Zwyczajny nasz człowieczy lęk. Z Niskiej i z Miłej, z Muranowa Wykwita płomień z naszych luf. To wiosna nasza! To kontratak! To wino walki uderza do głów! To nasze lasy...

To zdjęcie wystarczy. Więcej w tej niezwykłej książce, której trochę się obawiałem, ale efekt przeszedł wszystkie moje oczekiwania.

[WSZ]

Dzisiejszy dzień zakończyliśmy poezją. Wiersza "Bashert" Ireny Klepfisz słuchaliśmy wpatrując się w Wielką Synagogę. W miejscu po-miejscu.

"These words are dedicated to those who died  because death is a punishment  because death is a reward  because death is the final rest  because death is eternal rage

These words are dedicated to those who died.

(...)

These words are dedicated to those who survived  because life is a wilderness and they were savage  because life is an awakening and they were alert  because life is a flowering and they blossomed  because life is a struggle and they...

Czekałem na ten tytuł. #kurzojady #thomasorchowski #turcja #wydawnictwoagora

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 18, 2018 o 3:53 PDT

“W dzień wyjazdu z Polski [mamy 1968 rok - WSZ] powiedziałem rodzicom, że chcę pójść sam na spacer. Poprosili tylko, żebym szybko wracał, bo nie możemy za żadne skarby się spóźnić na pociąg do Wiednia. Wyszedłem z mieszkania znajomych, gdzie spędziliśmy ostatnią noc w Warszawie. Kupiłem bukiet kwiatów. Złapałem taksówkę. Kazałem zawieźć się na plac, gdzie w 1948 roku z kamienia, który miał służyć do budowy pomnika Hitlera, powstał pomnik bohaterów warszawskiego getta. Wszedłem po schodkach, przeczytałem napisy po polsku i w jidysz (nie umiałem po hebrajsku) Złożyłem różnokolorowe kwiaty na...

Maryla Szymiczkowa to moja ulubiona autorka kryminałów. Nie mogę się doczekać tomu trzeciego przygód profesorowej Szczupaczyńskiej. A te autorka już ponoć zlożyła w szacownej oficynie wydawniczej. #kurzojady #marylaszymiczkowa #zofiaszczupaczyńska #rozdartazasłona #znakliteranova

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 18, 2018 o 10:55 PDT

Czasem tak bywa, że nie ma słów. Jakże dramatyczne pytanie stawia Łamignat! #kurzojady #egmont #flyingschool #kajkoikokosz #kaykoandkokosh #januszchrista #michaelkandel

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 18, 2018 o 8:27 PDT

Już w niedzielę widzimy się w Księgarnia na Tłomackiem w ramach Warszawski Weekend Księgarń Kameralnych 2018. Mamy dla was mikrofestiwal literacki.

Zatem gościmy:

- o 13:00 Magdalenę Kicińską ("Teraz '43" i "Pani Stefa") - o 14:00 Jarosława Kamińskiego ("Tylko Lola") - o 15:00 Włodka Goldkorna ("Dziecko w śniegu") - o 17:00 Zytę Rudzka ("Krótka wymiana ognia)"

Z Włodkiem Goldkornem rozmawiać będzie Justyna Dąbrowska, pozostałe rozmowy poprowadzi Wojciech Szot.

Niedziela, 22.04.2018 - czekamy na Was od rana w Żydowskim Instytucie Historycznym. Możemy doradzać, konwersować, widzę też nas jak...

“Biografie ulic” - książka, która przenosi nas w inny świat, w którym było źle, ale bez niego dobrze też nie jest.

Są książki ważne, literacko interesujące, wciągające opowieści - kryminały, dobre obyczajówki, powieści sensacyjne czy nawet romanse zdarzają się zaspokajać mój głód literatury przynajmniej dobrej. Takich książek rocznie czytam kilkanaście, może kilkadziesiąt. Ale są też książki osobne - w których połączenie naukowego sznytu, prostoty opowieści przeplatanej doskonale wybranymi cytatami i eseistyczną refleksją wysokiej próby, tworzą dzieło trudne do zaklasyfikowania. Ani to...