Przez lata pracowałem współprowadząc księgarnię internetową, wydawałem komiksy i byłem zapalonym ich czytelnikiem. W ostatnich latach powoli mi przechodziło, miałem poczucie przesytu, niezbyt interesowało mnie co na tym rynku nowego, a i wydawcy jakoś nie pchali się do mnie, żebym czytał ich dzieła i o nich pisał, może poza Marginesami. Tym razem jednak dostałem kilka komiksów od Kultury Gniewu i Timofa i muszę przyznać, że z dużą przyjemnością wróciłem do lektury tej formy narracyjnej. Ale to nie zasługa wydawców i hojnych przesyłek (te komiksy są jeszcze droższe niż “za moich czasów”!), a...

Dzisiaj nadjechały cztery tytuły. Festiwale wyklęte, biografia popularnej podróżniczki, coś dziwnego od W.ABu i komiks Igora Jarka i Judyty Sosny, duetu któremu od lat kibicuję. Ale jutro na blogu o Islandii, a pojutrze wybierzemy się do Sopotu (między innymi). #zdaniemszota #bartoszżurawiecki #wydawnictwokrytykipolitycznej #elżbietadzikowska #wab #kulturagniewu #igorjarek #judytasosna #eduardogaleano #znak #bookstagram

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 18, 2019 o 6:24 PST

“Wielkiego złego lisa” autorstwa Benjamina Rennera czytałem po angielsku już ponad rok temu i pisałem tutaj: “Who's afraid of The Big Bad Fox” Benjamina Rennera to prześmieszny komiks o lisie, który uprowadza trzy jajka i wychowuje kurczęta na pokarm. Fantastycznie narysowana, cudnie zabawna historyjka idealna do pociągu”. Opinię podtrzymuję z tej okazji, że ukazało się polskie wydanie, a ja wciąż pamiętam jak zaśmiewałem się podczas lektury. Jeśli szukacie komiksu zabawnego, mądrego (ale bez wielkich ambicji), który nadaje się zarówno dla młodych jak i starych - idealny wybór....

Panie Losie broń mnie przed targami książki! Trochę wyżebrałem (panie, ja bloger, za notke, ksiażkę przyjmę), trochę dostałem z sympatii (masz!), a troche zrabatowano (ech...). Ale... przyjmuje zaproszenia na syte zupki i obiadki do końca miesiąca. Idźcie i kupujcie! Targi Książki Artystycznej wymiatajo. #kurzojady #targiksiążkiartystycznej #beatasosnowska #kulturagniewu #noteskolekcjonera #cafemelon #magdaszymańska #dsh #bolesławchromry #korporacjahaart #benjaminenner #centrala

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 24, 2018 o 5:20 PST

Po “Kinderland” warto sięgnąć choćby po to, by zobaczyć jak można napisać komiks, w którym brawurowo autor pokazał grę w ping-ponga, a wokół stołu do gry osnuł historię przerażająco smutną. Historia NRD zbliża się ku końcowi, ale maluchy z berlińskiej szkoły nie mają o tym pojęcia. Co prawda częściej ktoś nagle znika i można podsłuchać rozmowy rodziców o jakimś innym świecie, ale rozmawiać o tym nie jest bezpiecznie i nawet w szkole trzeba się pilnować. Trzeba się pilnować zwłaszcza przed prymusami, aktywistkami i straszną panią Kranz, szkolną komendantką. Mirco wie, że nie może nikomu...

Za godzinę prowadzę spotkanie z Mawilem na MFKiG. I polecam wam "Kinderland", bo to doskonały, wzruszający i bardzo dobrze skonstruowany komiks. #kurzojady #mfkig2018 #kinderland #mawil #kulturagniewu

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 16, 2018 o 12:49 PDT

Opowieści o polskiej mafii to w ostatnich latach dość smutny hit naszych księgarni. Masa był pewnie bliski napisania książki kulinarnej, pozazdrościła mu Słowikowa, a kilku dziennikarzy zarobiło na pisaniu o tym, czego Masa nie powiedział. Polska to takie specyficzne miejsce, gdzie świadek koronny wydaje książkę za książką i fotografuje sobie plecy na okładce. Tym tropem poszedł Igor Jarek i wraz z Judytą Sosną przygotowali komiks “Spodouści" - “Dziady" z udziałem gangsterów (i ich ofiar), w których to trupy opowiadają o swojej gangsterskiej przeszłości. Kilkanaście rozdziałów wciąga i...

„Istota” w zamierzeniu autorek miała być „powieścią graficzną” o kobiecej seksualności. Zapowiedź odważna, niestety realizacja pokazuje, jak smutny jest seks w polskiej literaturze. Nie udało się autorkom właściwie nic poza ilustracjami. Drętwe dialogi, w których pobrzmiewają kiczowate klisze, wyjątkowo naiwne i prostackie sceny, teoretyczne rozmówki wyciągnięte z podręcznika chodzenia do łóżka traktowane jak żywe wypowiedzi. To nie jedyne kłopoty tego komiksu.

Bohaterka komiksu Agaty Nowackiej wchodzi do księgarni komiksowej, w której dzieje się taki dialog:

- Czy są jakieś komiksy erotyczne...

Rozbudowana, epickich rozmiarów metafora, w której udanie połączono polski smutek średniego kapitalizmu i surrealistyczną przypowieść o samotności. “Pan Żarówka” to opowieść o chłopcu, który ma tylko trzy druciki, ojca-naleśnika, matkę też walniętą, a szkołę, jak to szkołę - silniejszy zawsze zje ci śniadanie. Nie mogę się zdecydować w ocenie tego komiksu - z jednej strony Wojtek Wawszczyk zrobił coś wielkiego w skali i opowiedział naprawdę mądrą, wzruszającą i wciągającą opowieść, do tego z użyciem różnorodnych metod wizualnych i zabaw komiksową formą, z drugiej jest to bardzo proste w...

"Pan Żarówka" nam się jarzy. Wojtka Wawszczyka będę przepytywał z komiksu w sobotę o 15:40 na Festiwalu Komiksowa Warszawa. Jeśli chcecie o coś zapytać Autora, a się wstydzicie lub po prostu macie za daleko - wiecie od czego są komentarze. #kurzojady #kurzojadyroznawiająnażywo #panżarówka #wojtekwawszczyk #komiksowawarszawa #targiksiazkiwwarszawie #spotkajmysię #komiksydlawszystkich #komiksy #kulturagniewu

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 14, 2018 o 12:31 PDT