"Słonie w ogrodzie" Meral Kureyshi - jestem pod wrażeniem talentu debiutującej autorki. Piękna i smutna powieść o emigracji i problemach na styku kultur. Tłum. Urszula Poprawska. Więcej słów o tym tytule niedługo, możecie do tego czasu nadrobić lekturę, bo naprawdę zostanie z wami na długo.

“Władze zaapelowały do społeczeństwa, żeby podciągnęło hodowlę tuczników na jeszcze wyższy poziom. Więc kupiliśmy świnię i umieściliśmy ją w portierni”.

Przyznaje, że myślałem, że z Mrożka się wyrasta. Myliłem się. “Czekoladki dla Prezesa” to jedna z najzabawniejszych książek, jakie czytałem. Krótkie opowiadania, w których występują Prezes-bóg, Referent, Księgowy,Magazynier, Kasjer, Radca i Kancelista śmieszą absurdem sytuacji, ale takim absurdem, z którym możemy się utożsamić. Co prawda nikogo z nas (na pewno?) nie zasypie archiwum i po latach nie zostanie odkopany przez współpracowników,...

Książka Mieczysława Piotrowskiego to niezwykły komiks dla młodych czytelników i czytelniczek rozpoczynajacych dopiero swoją przygodę z czytaniem. Autor uczy czytać komiksową formę i pokazuje, że jest to doskonała zabawa. Mimo lat postarzała się z wdziękiem, a nowe wydanie przez @wydawnictwo_wolno jest naprawdę urocze. Nie można przegapić. 

Nawet Zajączek Szare Uszko wie, że istnienie jest przepełnione metafizycznym bólem, na który skazano nas bez pytania. #kurzojady #zajączekszareuszko #szareuszko #mieczysławpiotrowski #komiks #wolno

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 14, 2018 o 2:09 PDT

Literatura rowerowa jest - wbrew pozorom - bogata. Na naszym rajdzie rowerowo-literackim będziemy na pewno czytać wspomnienia Wandy Broniewskiej i poezje Władysława Broniewskiego. #kurzojady #wandabroniewska #władysławbroniewski #głośneczytanie #teatrochoty #rower #rajdrowerowy #dobrazabawa #czytajciepoetów

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 14, 2018 o 9:52 PDT

Moje wstydliwe przyjemności po godzinach - seria "kryminały przedwojennej Warszawy". Donoszę, że właściwie wszystkie książki z tej serii są słabe, co pozwala mi spokojnie czytać je bez jakichkolwiek oczekiwań. Co czytacie w komentach, gdy macie już wszystkiego dość? #kurzojady #ludwikkurnatowski #kryminalyprzedwojennejwarszawy #kryminał #wydawnictwocm

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 13, 2018 o 11:56 PDT

Książka Agnieszki Szpili, “Bardo” to dość pokazowe zmarnowanie potencjału pisarskiego. Jest to powieść zabawna, chwilami nawet bardzo, ale jednocześnie położona fabularnie i w efekcie dość prosta w wymowie.

Zrealizowano w niej najprostszy schemat - przez ponad połowę książki dostajemy charakterystyki postaci, które w finale się spotkają, a ponieważ autorka nie miała pojęcia co z nimi zrobić, to zamordowała swoich bohaterów bez skrupułów. To trochę za proste jak na ponad dwustustronicową książkę. A zaczyna się tak dobrze…

Jeremi Knot “miał kochającą rodzinę - żonę Magduszkę i syna,...

Nie mam za wiele czasu na lekturę tytułów, które się w Polsce nie ukazały (choć to nieprawda, bo trochę czytam ”rzeczy”, które na szczęście nigdy się nie ukażą), ale na książkę “To Fight Against This Age: On Fascism and Humanism” Roba Riemena się rzuciłem, bo opisy i wywiady (m.in. w Michała Nogasia w “Książkach”) zapowiadały, że będzie to lektura uruchamiająca na nowo procesy myślowe. Nie zawiodłem się.

Główna teza Riemena brzmi: rozwój społeczeństwa masowego doprowadził do pojawienia się populizmu, który w efekcie dał nam faszyzm, a kryzys gospodarczy “nadużycia społeczne” (“social...

Po ostatnich powieściach Pilcha jestem pełen obaw i złych przeczuć, no ale jednak to Pilch. Czytamy! #kurzojady #jerzypilch #żywegoducha #wydawnictwoliterackie

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 11, 2018 o 8:39 PDT