Absolutnie piękny zbiór listów Herbert-Szymborska przed nami. Absolutnie. #kurzojady #zbigniewherbert #wisławaszymborska #listy #a5

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 21, 2018 o 12:02 PDT

Małgorzata Szejnert nie bierze jeńców. Gdy narratorka jej reportażu wychodzi na brzeg szkockiej wyspy Bute i zabiera nas w podróż w czasie, trzeba się przygotować na długą i fascynującą podróż przez historię.

Opowieść “Wyspy Węży” dzieje się na wielu płaszczyznach - prywatnej, politycznej, polskiej, brytyjskiej, lokalnej, wojennej - dzięki czemu jesteśmy konfrontowani z różnymi sposobami mówienia/pisania o wojnie i z łatwością znajdziemy warstwy dla nas najciekawsze. Kto z trudnością wytrzymuje historię wojskowości, z przyjemnością powinien wczytywać się w historię Raka i Dziuniu, wujka autorki i jego żony.

Godzina 13:00 w poniedziałek to na pewno dobry moment, by powiadomić szanownych Państwa, że po raz pierwszy objęliśmy patronatem książkę.

Nie będzie się to zdarzać za często, bo za tym świadczeniem idzie przeważnie przymus informowania Was o książce w stopniu większym niż zwyczajna recenzja, robienie konkursów i tym podobne przyjemności, których z red. Wróbel się od dawna wystrzegamy. Jest wiele stron w internecie, na których znajdziecie radosne konkursy i my do nich nie należymy. U nas trud istnienia, smutek nietropików, gorycz owsianki. Prawdziwe małe życie.

Ale jest jednak przyjemnością,...

Od @wydawnictwo_warstwy dotarł zestaw różewiczologiczny. Nie mam jeszcze śmiałości, macam sobie. "Umarli czytają nasze książki" pisał w jednym z wierszy... tu bym polemizował. Mam do Różewicza słabość, bo to poeta szkolnie zamordowany, wrzucony w przegródkę poezji smutnej, wojennej i defetystyczno-filozoficznej. A był też autorem wierszy radosnych, ciepłych i tchnących optymizmem. Ostrzegam - obok Grochowiaka tylko Różewicz. A jakie tam tomiki u Was się pałętają dzisiaj? #kurzojady #tadeuszróżewicz #warstwy

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 19, 2018 o 12:30 PDT

Plany recenzenckie na ten tydzień. Wszystko doskonałe literacko, wciągające a nawet może i wybitne. Mam też kilka gniotów pod ręką ale jest poniedziałek i warto zacząć go optymistycznie. #kurzojady #cezaryłazarewicz #czarne #zytarudzka #wab #jacekleociak #dobro #bookstagram

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 19, 2018 o 3:17 PDT

To będzie rok Zyty Rudzkiej. Mówię wam to ja, maruda kurzojadowy. WSZ #kurzojady #zytarudzka #jakietodobre

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 18, 2018 o 10:23 PDT

Maly ptaszek, duża sprawa. Wstawanie w niedzielę o siódmej rano, by przejechać pół miasta w temperaturze wskazującej nie na wiosnę, a ostrą zimę, to nie jest coś o czym marzę codziennie. Ale zalegiwać w łóżku mogę w inne weekendy, a na spacerze ornitologicznym nigdy nie byłem. Jak się okazało było nas całkiem sporo, ludzi, którym zimno nie straszne.

Stach Łubieński ma - oprócz talentu literackiego - wyjątkowy szarm, którym łatwo zjednuje przyjaciół. Choć bywają też tacy, którym nie podoba się obywatelska postawa kolegi Łubieńskiego i ryją mu to na tabliczkach poświęconych ptakom. Kurzojady i...

Prezydencka lista lektur proponowanych nam do czytania z okazji setnej rocznicy odzyskania niepodległości odrobinę mnie cieszy – jednak władza uznaje czytanie za czynność patriotyczną i ją promuje - potrafię to docenić. Smuci mnie fakt, że znajdują się na niej utwory mocno niedzisiejsze, lub wymagające sporo zachodu, by dzisiaj je na nowo zrozumieć. Jako trzeci na liście jest utwór Jana Kochanowskiego, „Pieśń X”. Nie mogę wyjść z podziwu nad geniuszem, który unosił się nad osobą wstawiającą ten tekst do antologii. Pieśń X, zaczynająca się od incipitu „Kto mi dał skrzydła, kto mię odział...

Tytułowe "Cięcie" to maestria opowiadania, choć maestria trudna i bolesna. Jestem tym tomem zachwycony. #kurzojady #savyonliebrecht #joannastöckersobelman #michałsobelman #austeria #opowiadania #shortstories #instabook #bookstagram

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 16, 2018 o 4:42 PDT

Miejsce akcji: Wyspa. Czas akcji: Teraz. Akcja: Islandia traci połączenie ze światem. Nie działa internet, nie ma łączności satelitarnej, samoloty przestały lądować, a statki nie dopływają. Prezydent i premier akurat byli na zagranicznej konferencji więc władzę przejmuje ambitna ministra, Elin Olafdottir. Demokracja w kryzysie się nie sprawdza i obserwujemy jak krok po kroku upadają jej podstawy. Stopniowe ograniczanie wolności obywatelskich, wzmacnianie obozu rządzącego, inwigilacja mediów - to pierwsze etapy faszyzacji kraju.

Sigridur Hagalin Bjornsdottir napisała dość wciągający thriller,...