Wyspani? Kawka wypita? To zaczynamy dzisiejsze spotkanie poświęcone najnowszej powieści Elizabeth Strout, “To, co możliwe”. Po “Mam na imię Lucy”, która podzieliła czytelników i czytelniczki (a także mnie i redaktorę Wróbel), Strout postanowiła dopisać dalszy ciąg do poprzedniej powieści, posługując się zbiorem opowiadań o kilku wspólnych mianownikach, z których podstawowym jest ukazanie się wspomnieniowej książki Lucy Barton i potencjalni bohaterowie/bohaterki jej powieści - osoby mieszkające w miasteczku, z którego pochodzi lub najbliższej okolicy. Autorka tym samym ponownie zdaje się...

"Przewodnik po wrocławskich szaletach". Kocham. #kurzojady #konradgóra #tomaszżarnecki #małgorzatakulik #libron

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 7, 2018 o 7:49 PST

Adelajda Truścińska trafnie opisuje jak bardzo przerąbane mamy w 2018 roku. Więcej na FB. #kurzojady #życieadelki #adelajdatruscinska #wydawnictwokrytykipolitycznej

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 4, 2018 o 1:31 PST

Dla mnie bomba! Dwa razy czytałem i chcę Truścińskiej tylko więcej.  “Każdy z nas stara się przyspieszyć koniec świata jak może”. W fantastycznej książce Adelajdy Truścińskiej koniec świata wydarza się wyjątkowo często. Koniec świata ułudy i wiary w przyszłość. Na pytanie “skąd przychodzimy” dostajemy dość trzeźwą odpowiedź “z macicy”, no chyba że byliśmy ciążą pozamaciczną. Wszyscy mamy przejebane. Żyjemy w internetowych bańkach. Jeszcze kilka dni temu nie wiedziałem o istnieniu Adelajdy Truścińskiej, a jej fejsbukowe wpisy nie zajmowały żadnej z moich synaps. Dzisiaj siedzi mi...

Dzięki @wydawnictwoczarne mamy przyjemność mieć już w swoich łapkach. Najbardziej wyczekiwana przeze mnie książka marca. W czasach totalnego schamienia mediów publicznych i debaty, antysemickich pomyj w debacie - lektura bardziej niż obowiązkowa. #kurzojady #czarne #mikołajgrynberg

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 2, 2018 o 9:04 PST

Urząd Pracy i taka scena: "(...) przede mną był młody chłopak. (...) Powiedział pani w okienku, że skończył kulturoznawstwo i chciałby pracować w zawodzie. Na sali zrobiło się bardzo cicho, bo przecież to wszystko słychać z tych okienek, a chłopiec też mówił bardzo głośno i stanowczo. - Skończył pan kulturoznawstwo i szuka pan pracy w zawodzie - podsumowała pani, której jakoś od razu strasznie zrobiło mi się żal, może dlatego, że wiedziałam, jak długa rozmowa ją teraz czeka. - Tak, skończyłem ten kierunek, bo mnie interesował, i teraz chciałbym pracować w zawodzie. Niby nic...

Dzisiaj o wyrobie arcydziełopodobnym. “Ziemia przeklęta” Phillipa Lewisa to powieść o dojrzewaniu w cieniu zdziwaczałego ojca i mało obecnej matki. Mimo takich rodzicielskich utrudnień nasz bohater dociera na studia, a tam nawet zaczyna budować “normalne” relacje społeczne z rówieśnikami, tj. zakochuje się. Wszystko to podane jest w sosie powieści obyczajowej z ambicjami psychologicznymi, mikrosagi o dysfunkcjonalnej rodzinie. Niestety powieść Lewisa ma dużo pretensji do arcydzieła i w nie jest zapatrzona, sama jednak nie tworząc żadnej nowej jakości. Dysfunkcjonalni ojcowie piszący przez...

Żyjemy w bańkach internetowych. Do wczoraj nie wiedziałem kim jest Adelajda Truścińska. Dzisiaj się okazuje, że kultowa i podziwiana. 5 tysięcy fejsofollowersów i sporo szerów. Ale czy dobra literatura? Sprawdzam. #kurzojady #adelajdatruscinska #życieadelki #wydawnictwokrytykipolitycznej

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 2, 2018 o 2:57 PST

Miron Białoszewski w "Rajzie", historii swojej ucieczki z bombardowanej, wrześniowej Warszawy (i historii powrotu do stolicy) opisał taką historię: "Zaraz po wydobyciu się z fury w Chełmie i po wynajęciu pokoju u Żydówki w ludnej kamienicy z bramą wyszliśmy na miasto. Padał malutki deszczyk. Wkraczali Niemcy. (...) Wieczorem Żydówka w rudej peruce zwierzyła się nam - och, co tu się działo przez te dwie noce, jak tamci wyszli, a tych jeszcze nie było. Krzyki. Mordowali w bramie. Oj, dobrze już, że ci są." Trochę obawiam się, że niedługo będziemy musieli mówić, że przez te dwa dni w...