No dobra, spłakałem się jak bóbr czytając "Heartstoppera" Alice Oseman. Mam wrażenie, że bardziej nad sobą i własną młodością, niż nad przygodami Charliego i Nicka, zakochanych w sobie nastolatków. Jak przypomnę sobie te wszystkie lata, gdy człowiek nie miał do kogo sensownie gęby otworzyć i miotał się po życiu, nie wiedząc, o co w tym wszystkim chodzi, to mam poczucie, że coś mnie ominęło. Ominęło, bo polska rzeczywistość małych miasteczek nie była przyjazna dla młodego chłopaka, który może i by chciał się zakochać, ale internetowe komunikatory proponują mu w najlepszym przypadku...

Pięć spotkań, pięć osób aktywistycznych, pięć wyjątkowych lekcji obywatelskich.

Gościnią pierwszego spotkania była Maja Heban, dziennikarka i aktywistka działająca na rzecz osób transpłciowych. Jest laureatką Korony Równości Kampanii Przeciw Homofobii w kategorii media. Rozmawiamy o mediach, terfach i nie tylko. O liberalnych mediach, w których wciąż osoby transpłciowe przedstawiane są jako te, które niszczą feministyczny konsensuns. I o życiu.

Bertolt Brecht w przekładzie Ryszarda Krynickiego z tomu "Elegie bukowskie i inne wiersze", który właśnie się ukazał nakładem a5. Brecht od 1933 do 1947 roku przebywał na emigracji i sporo tu wierszy o tym, jak "pokonany naród" wyruszył "żeby pokonać inne narody". Tom wspaniały, bardzo intrygujący i dający do myślenia w tym czasie, szkoda że z najbrzydszą chyba w dziejach a5 okładką wyglądającą jak zin brulionowców z 92 roku. Choć może i taki był zamiar. Ale wróćmy do wiersza. Bądźmy jak niska trawa. A może nie?

- Byłoby dobrze, gdyby do Boga i ukraińskiej armii dołączyło NATO - pisze autorka książek dla dzieci Wiktoria Amelina w najnowszym numerze “Znaku”. Specjalna edycja miesięcznika poświęcona jest Ukrainie i to właśnie pisarze i pisarki z Ukrainy przedstawiają nam swoje “Pamiętniki z czasów wojny”. Olena Szeremeta dodaje: “Jeszcze dwa dni przed wojną oglądałam filmik, jak szydełkować rękawiczki, a teraz oglądam instrukcję obsługi przeciwpancernych wyrzutni NLAW”. Tłumaczka z polskiego nie zamierza wstąpić do armii, “po prostu w tych czasach trudno znaleźć bardziej odpowiedni sposób na...

Piotr Matywiecki dla Państwa przed poniedziałkiem, który wydarzy się w środę.

“Utonąć można na wiele sposobów” pisze w doskonałym, autobiograficznym eseju Lidia Yuknavitch. “Chronologię wody” (tłum. Kaja Gucio) czyta się jak thriller, tym bardziej przerażający, że traktujący o rzeczywistych wydarzeniach. Ktoś to wszystko przeżył. A raczej przepłynął. I opisał tak, że trudno po tej lekturze zasnąć. Zaczynamy od trzęsienia ziemi, którego amplituda nie obniży się nawet na chwilę. “W dniu, w którym moja córka urodziła się martwa…” - pierwsze zdanie zanurza nas w oceanie bólu i cierpienia, który wypełniał autorce całą młodość. Miała być pływaczką. Była w tym naprawdę...

Z tą dobrą nocą to znowu trochę przesada w kontekście tego wiersza. Stanisław Kowalczyk, autor wiersza, został w sierpniu 1944 roku rozstrzelany przez nazistów. Rok wcześniej w niewielkim nakładzie, zaledwie 26 numerowanych egzemplarzy ukazał się tom wierszy tego młodego (miał wówczas 26 lat) poety. Książeczka została wydrukowana przez tajną pruszkowską drukarnię, a jeden z zachowanych egzemplarzy - z numerem 1 przetrwał w zbiorach Muzeum Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów na Stawisku. Z dedykacją dla autora "Panien z wilka", który mentorował Kowalczykowi. To jeden z najciekawszych jakie...