Gdyby minister Czarnek był naprawdę ministrem edukacji, a nie propagandy i chaosu, książka Justyny Sucheckiej nie musiałaby powstać.

Ale ponieważ jest jak jest, to ktoś musi edukować młodych ludzi w zakresie zdrowia psychicznego. Suchecka i eksperci/ekspertki, którzy się w tej książce wypowiadają, robią to w fantastyczny, mądry, empatyczny i nieprzemądrzały sposób.

Jest zwyczaj dawania książek dzieciakom na koniec roku szkolnego. "Nie powiem ci, że wszystko będzie dobrze" to książka, którą każda osoba chodząca do późnej podstawówki czy liceum powinna dostać 1 września.

Lektura obowiązkowa też...

[MAM TRZY LATA!]

Trzy lata temu przywitałem się z Państwem w tym miejscu wierszem Grochowiaka, "Czytelnicy", w którym poeta pisze o nas, że jesteśmy "jeźdźcami bez głowy w galopadzie myszy". I oto po trzech latach jest Was tutaj nieomal 40 tysięcy!

Dziękuję za Waszą obecność, bo w czytaniu najwspanialejsze jest to, że choć odbywa się w samotności, to jest czynnością wspólnotową i wspólnototwórczą.

Oksana Zabużko w wykładzie na otwarcie Targów Książki w Warszawie powiedziała dzisiaj, że literatura jest jak GPS prowadzący nas przez ciemność i chaos codziennego doświadczenia. Mam nadzieję, że...

Indyjska pisarka Geetanjali Shree i jej powieść "Tomb of Sand" przełożona z hindi przez Daisy Rockwell z Międzynarodowym Bookerem!

Więcej TUTAJ

Joanna Concejo jak zawsze czaruje ilustracją i opowieścią. Zaczynamy targi książki w Warszawie, więc mam dla was propozycję konsumencką całkowicie hedonistyczną, którą z pewnością na targach możecie nabyć. Książkę piękną, mądrą, do czytania w 5 minut, ale przeglądania godzinami. W szarym mieście, gdzie żyją zwykli ludzie, jest sobie Pan Nikt, który - gdy już wszyscy zasną - robi gwiazdy. Melancholijna to przypowieść, zwłaszcza że bohater książki Joanny Concejo patrzy się na nas niczym Mona Lisa. Pięknie ta opowieść rezonuje ze "Szczelinami istnienia" Joanny Brach-Czainy, bo w życiu...

Pewnie niektórzy z moich czytelników pamiętają, że mam za sobą epizod maryjny, czyli pracę w warszawskim Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie. Była to praca z jednej strony wspaniała, bo codziennie mijałem tekturową Marię, z którą japońscy turyści robili sobie selfie, a z drugiej okropna, bo miałem dyrektora, który przychodził do pracy w momencie, gdy my już mentalnie z niej wychodziliśmy i robił lekko psychodeliczne zebranka, podczas których musieliśmy wysłuchiwać jego wykładów. Szybko się z tej historii wypisałem, ale Maria została ze mną na całe życie. Bakcyla “mariologii” połknął również...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

W wolnej chwili posłuchajcie co ma Krzysztof Rzyman do powiedzenia o aktywizmie, ekologii i tym, co możemy zrobić, żeby świat się trochę zmienił. Na początek warto pamiętać, że drewno pochodzi z lasu, o czym zbyt często - jak się okazuje - zapominamy.

Gdyby ktoś szykował się do napisania pracy licencjackiej pt "Wpływ aplikacji na życie i twórczość poetów polskich I poł. XXI wieku", to podrzucam mu tekst Wojciecha Bonowicza z tomu "Wielkie rzeczy", który właśnie dotarł do niżej podpisanego. Wy też liczycie kroki?

Będą Państwo zadowoleni. Zarówno ci, którzy lubią powieści przygodowe i pamiętają - za czasów sprzed wirtualnych map - poszukiwanie wyspy Robinsona, czy innych dalekich zakątków odkrywanych dzięki literaturze jak i ci, którzy lubią książki obyczajowe, gdzie ważne są relacje między ludźmi. Będą również z tej książki zadowoleni miłośnicy literatury, w której sporo jest historii, najnowszej polityki, a także - uchylania kulis przemysłu medialnego, w którym Marcin Meller od lat siedzi po uszka. “Czerwona ziemia” oferuje dla każdego coś dobrego i choć przeważnie to się kończy literacką...

Piszę dla Was o tym, dlaczego na Dzień Dziecka wszystkim - dużym i trochę mniejszym - dzieciom warto kupić "Heartstoppera".

---

Bardzo podoba mi się scena z trzeciego tomu “Heartstoppera”, gdy do tej pory homofobicznie nastawiony chłopak, postanawia przeprosić głównego bohatera za swoje zachowanie. Wydaje mu się, że samo “przepraszam” wystarczy. Nick zaskakuje jednak dojrzałością i choć przeprosiny przyjmuje, dodaje:

“Cieszę się, że zrozumiałeś swój błąd, ale nie będę cię z tego powodu klepał po plecach. (...) Nikomu nie jestem winien przebaczenia”.

No właśnie, nie jesteśmy nikomu nic winni i...