Robert Zydel jako dyrektor Muzeum Etnograficznego w Warszawie przykuł uwagę mediów, gdy zdecydował o tym, że do muzeum można przychodzić ze zwierzętami. W rozmowie, do której lektury zachęcam mówi: - Niesamowite, jak szybko zmieniamy się jako społeczeństwo. Trzy lata temu wpuszczenie psów czy innych zwierzaków do muzeum było tematem, dzisiaj myślę, że nie zrobiłoby takiego wrażenia. To nie był tylko zabieg PR-owy, ale wyraz pewnej postawy, którą podzielał niemal cały zespół muzeum. Oczywiście były obawy, że zwierzaki będą niszczyć ekspozycję, zanieczyszczać przestrzeń wspólną. Nic z...

- Sztuka jest nie inaczej niż śpiew ptaka. A po co ptak śpiewa? Co pragnie wyrazić? Co jego śpiew znaczy? To przecież drugorzędne. Sztuka nie jest po coś, lecz po prostu jest. To część człowieczeństwa — mówi mi jedna z najbardziej niezwykłych postaci, jakie poznałem w swoim życiu, czyli Ewa Kuryluk.

Jest to wywiad z kategorii tych, które się rozwijają. Zaczyna się niemalże klaustrofobicznie, by po kilku zdaniach otworzyć się na wielką opowieść o życiu.

Bardzo dziękuję, pani Ewo!

***

Wojciech Szot: - Powiedziała pani, że w dzieciństwie wypisała się z ludzkości. Zapisała się pani do niej z powrotem?

- Z czego żyje malarz? To pytanie (i wiele innych) zadaję dzisiaj w moim miejscu pracy Łukaszowi Stokłosie, jednemu z moich ulubionych malarzy. Stokłosa nie uprawia intensywnej obecności w mediach społecznościowych. Jest solidny, konsekwentny i intrygujący. Miłej lektury. Fot. Konrad Kozłowski

To dla mnie wielki przywilej móc dzisiaj zaprosić Państwa do lektury rozmowy z jednym z moich ulubionych ludzi na tej planecie, Tadeuszem Sobolewskim.

To efekt wspólnej, niełatwej pracy dwóch osób, które sobie ufają i wiedzą, że robią to po coś. Nie tylko dla klików. Choć one też będą miłe. Tadeusz — dziękuję za zaufanie. A Państwa zapraszam do lektury.

O Cannes, ale nie tylko o Cannes. Coś tam czai się w szczelinach.

***

Wojciech Szot: - Na co liczyłeś, jadąc do Cannes?

Tadeusz Sobolewski: - Nie jechałem w określonym celu. Chciałem zobaczyć coś, co nie mieściłoby się w przyjętych u nas ramach....

- Mam pytania do obrazów, bardzo intymne czasem — mówi, w wywiadzie, do którego lektury Was dzisiaj namawiam, Agnieszka Rosales Rodriguez, p.o. dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie.

WSZ - Zdradzi mi pani jakieś?

ARR - Ostatnio zadawałam sobie pytanie o obraz „Corona imperialis" Jacka Malczewskiego na wystawie „Arkadia". To jeden z jego najbardziej enigmatycznych obrazów. Namalowany w 1918 roku, w cyklu "Moje życie". Przedstawia korowód tułaczych żołnierzy, coś na kształt „danse macabre". Dokąd oni idą? Do jakiego domu? Czy to ziemiański dwór? Do jakiej Polski wracają? Co oznacza ten tytuł...

O bizantyjskich fantazjach, ambicjach (i biurku) poprzednika, wydanych milionach i nowym pomyśle na Instytut Dmowskiego i Paderewskiego opowiada nam dzisiaj prof. Adam Leszczyński. *** Wojciech Szot: Instytut to jedna z najważniejszych ideologicznych instytucji PiS-u. Dlaczego zgodziłeś się go objąć? Adam Leszczyński: To fascynujące zadanie. Prawie przez całe moje zawodowe życie — jako publicysta i badacz — zajmowałem się pisaniem o tym, co robią inni ludzie. Teraz mam okazję, żeby spróbować zrobić coś samemu. Już po kilku tygodniach widzę, jak wygodne było moje poprzednie życie...

Marcin Wicha: "Prosta reguła życia - robić rzeczy trochę lepiej, a nie trochę gorzej". *** Dzisiaj zachęcam do lektury mojej rozmowy z Marcinem Wichą. Jest o projektowaniu, architekturze, mieście, ptakach i wampirku z tych Van Pirków. *** Wojciech Szot: W książce „Gościnne występy. Kawałki o projektowaniu" piszesz tak: „Kostka Bauma oddala lęk". Lęk przed czym? Marcin Wicha: Utratą kontroli. Chyba zacznę od historyjki. W warszawskim Muzeum Woli była świetna wystawa o rzeczkach, strużkach, potokach, które kiedyś płynęły przez miasto. Jeszcze w XIX wieku większość z nich...

Z Elizabeth Strout łączy mnie niechęć do gotowania. Strout: - Jak się tego dowiedziałeś? Tak! Moja mama gotowała po prostu okropnie. Tam, skąd pochodzę, jedzenie służyło odżywianiu się, niczemu więcej. Nie było źródłem przyjemności. Nic dla mnie nie znaczyło. Dzisiaj jest już inaczej, ale dalej nie przepadam za gotowaniem. *** Na księgarnianych półkach znajdziecie nową powieść Strout, "Lucy i i morze" w przekładzie Ewy Horodyskiej. *** Szot: - Lucy i jej były mąż podczas pandemii, wyjeżdżają razem z Nowego Jorku i przeprowadzają się do Maine. Sprytny zabieg. Chciałaś im dać...

"Power couple" polskiej literatury!

- Ula ma taki temperament, że jeszcze czyta, a już mnie woła z drugiego pokoju. Trudno to wytrzymać - mówi Grzegorz Bogdał.

- Cieszę się, że w Grzegorzu mam czytelnika, który jest absolutnie szczery. Ale też życzliwy, nie krytykuje dla samego krytykowania, tylko po to, by pomóc znaleźć rozwiązanie - mówi Urszula Honek.

***

Mam dzisiaj dla Was rozmowę z niezwykle utalentowanymi, mądrymi osobami, które tworzą intrygującą drużynę.

Urszula Honek niedawno została nominowana do Międzynarodowego Bookera, a na koncie ma m.in. Nagrodę Kościelskich, Nagrodę Conrada i...

Takiego zdjęcia się tutaj pewnie nie spodziewaliście. Okazją do ślubnej fotografii jest rozmowa z Marcinem Adamcem, byłym księdzem, który swoje doświadczenia opisał w książce "Odnaleziony ksiądz". *** Adamiec - Kościół musi się zmienić. Kariera kapłańska dzisiaj oparta jest często na wielkiej, ludzkiej tragedii. Idziesz tam naładowany ideałami, chcesz naśladować Chrystusa, a po dziesięciu latach okazuje się, że siedzisz w jakiejś parafii, gdzie najambitniejszym twoim zadaniem jest wyremontowanie kościoła. Nie masz dzieci, rodziny, zainteresowań. Remont organów to szczytny cel, ale...