Taki zestaw mi się z nowości ułożył. Przed snem czytam Kuźniak, ale książka Karoliny Prewęckiej mnie przyciąga, bo prawde pisząc nic o Meli Muter nie wiem poza znajomością obrazów. #zdaniemszota #melamuter #olgaboznanska #angelikakuźniak #karolinaprewęcka #wydawnictwoliterackie #fabułafraza

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 9, 2019 o 1:02 PST

Oj, Orliński, Orliński… co kilkanaście stron w mojej głowie pojawiało się jojczenie. Bo to jest tak, że albo się Orlińskiego pokocha, albo no way i idziesz do innej lektury. Opowieść o Paulu Baranie, wybitnym inżynierze, który wymyślił internet i - jak udowadnia autor - powinien nosić dumnie (a raczej jego zombie aktualnie) miano “ojca internetu” to ciekawa opowieść z zakresu historii technologii, umiejętnie przetykana prywatną biografią z… wstawkami odautorskimi. Co prawda czytałem wersję przed jakimiś korektami i Orliński ze smutkiem w oczach poinformował mnie, że chyba niektóre z tych...

Coś czuję, że na ten tekst czekaliście. A przynajmniej czekała na niego autorka i jeszcze kilka osób zaangażowanych przez nią do niezbyt sympatycznych akcji podjazdowych w internecie od dnia, w którym wytknąłem jej błąd w książce i napisałem, że nie miała ona (książka) redaktorów.

***

Błąd był dość oczywisty i merytorycznie Kostyrko nieszczególnie się z nim zmierzyła. Dość banalny, bo polegający na tym, że nazwisko bohaterki (Nirensztein) zostało błędnie zapisane. W książce (s. 13) od lewej do prawej, a powinno być: od prawej do lewej. Bohaterka w efekcie ma na nazwisko NITSZNRIN (z tym, że...

Dzisiaj premiera książki "Człowiek, który wynalazł internet. Biografia Paula Barana" Wojciecha Orlińskiego. Z tej okazji sobie porozmawialiśmy. To była rozmowa, którą kończyłem już koło 17 minuty, ale nagle Orliński przejął mikrofon... Zatem 19 minut o tym jak powstawał internet i czemu przypadek jest najlepszym sprzymierzeńcem nauki. Przed Państwem wyjątkowy, niepowtarzalny... Wojciech Orliński!

Wywiad z Magdaleną Grochowską to było intelektualne wyzwanie. Jak sugeruje zdjęcie - ja jestem "alive". Autorka też. A że nam uśmiechy wyszły bliźniaczo, to już pozostawiam naszym biografom. Ja wiem, że niekoniecznie chcecie na dobranoc czytać o takich postaciach jak Hertz czy Stempowski i rozumiem, że nie mają oni dziś uroku przyciągającego tłumy, ale nowa książka Grochowskiej to wspaniała panorama postaw intelektualnych. Mocno pesymistycznych postaw intelektualnych... no świetnie mi ta polecanka idzie... smutni ludzie w smutnych czasach. To chociaż my sie trochę pouśmiechaliśmy. W...

Kiedy rozmawiasz o rozwoju internetu, a w tle jest jak najbardziej analogowa tablica... belfer Orliński zaprasza na lekcję historii współczesnej. Biografia Paula Barana już niedługo w księgarniach, jak i efekty naszej rozmowy. #zdaniemszota #wojciechorliński #paulbaran #agora

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 20, 2019 o 8:29 PDT

Takie zdania mogą wyjść tylko spod pióra Wojtka Orlińskiego. Nocną porą czytam biografię Paula Barana, twórcy internetu, która już niedługo ukaże się nakładem Agory. Jest to wersja przed korekta więc trzymam kciuki, żeby to cudowne zdanie znalazło się w finalnej książce. Zobaczymy. A z Orlińskim sobie porozmawiam w podcaście o Baranie i Stanach. #zdaniemszota #wojciechorliński #paulbaran #agora

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 18, 2019 o 4:16 PDT

Przed finałem Nagrody Literackiej NIKE lektura obowiązkowa. #zdaniemszota #aleksanderkaczorowski #czarne #otapavel

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 8, 2019 o 2:57 PDT

To jest jakaś klątwa albo fatum jakieś nieszczęsne wisi nade mną. Los złośliwy sprawia, że co wezmę ostatnio biografię na warsztat, to mi się nie podoba. A przecież sięgam po nie tylko z fascynacji bohaterami, których obiecują mi opowiedzieć. Nie czytam już biografii ludzi, którzy mnie nie interesują, bo nie mam na to przestrzeni pomiędzy synapsami. Wybieram jedynie te, gdzie liczę na wstrząsy, radości i czerwone od zaczytania oczy. Po “Berezowską” Czyńskiej sięgnąłem z radością, że postać tej niezwykłej artystki doczekała się osobnej książki i do tego w serii, która prezentuje się całkiem...

Wchłaniam ostatnio hurtowe ilości literatury biograficznej i reportaży poświęconych konkretnym postaciom i odnoszę wrażenie, że częściej bywam świadkiem rozterek osób piszących niż przeżywam losy osoby portretowanej. Autorzy i autorki biografii namiętnie zadają sobie pytania i to jest słuszna droga, ale gdy te pytania służą jedynie zrobieniu dodatkowych stron, to zaczynam się irytować.  Klasycznym już przykładem, o którym mówię zawsze, gdy chcę opowiedzieć jak nie pisać biografii jest książka Ryzińskiego, “Foucault w Warszawie”. Mamy tu na stronie 88 taką zapowiedź: “Może, skoro...