Kolejny zestaw prezentowy. Tym razem książki Ingeborg Bachmann, pisarki o niezwykłym stylu, poetyckim, pełnym jakiegoś smutku, melancholii. Oto próbka: "W mojej głowie zaczyna się chaos słów, potem świecenie, migocze już parę zgłosek, ze wszystkich szkatułek wylatują kolorowe przecinki, a kropki, ktore byly kiedyś czarne, unoszą się rozdumachane do roziaru balonów na oponie mózgowej..." Warto siegnąć, w antykwariatach "Malina" chyba nie kosztuje za dużo, a w ksiegarniach na pewno znajdziecie jeszcze niesamowitą wymiane listów Bachmann z Celanem. To jedna z moich ukochanych książek, do...

Próba sfotografowania tomu "Ścieżki dźwiękowe" Krystyny Dąbrowskiej z udziałem szczęśliwej łajki kończy się właśnie w ten sposób. No dobra, chciałem zwrócić waszą uwagę na ten tytuł, bo to najlepszy tom wierszy, jaki w tym roku czytałem. Mądry, wielowarstwowy, zabawny, wzruszający i przemyślany. Mój mózg najchętniej by porównał błyskotliwość Dąbrowskiej do pewnej skromnej poetki na Sz., ale się powstrzymuje, bo bez porównań należy Dąbrowską czytać. Tom poezji jest prezentem przewrotnym i ironicznym. Nigdy nie dostałem tomu poetyckiego jako prezentu. Nie wiem dlaczego. Wydało a5, a oni...

Trzynaście książkowych pomysłów na prezent nie licząc psa. Przez weekend będę pisał o tym, co można sprezentować, choć nie napiszę komu - stereotypy są po to, by sie tu nie pojawiały tak jawnie. Dawanie zaś psów na prezent to skończony idiotyzm, a zestawienie jest niesponsorowane poza tym, że większość z tych tytułów dostałem od wydawców. Po tych wszystkich disclaimerach możemy przystąpić do tej miłej czynnosci, czyli polecanek. Co dwie godziny kolejna książka. #kurzojady #prezenty #kupksiążkęnaprezent #piesektajfun #święta

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 15, 2018 o 1:07 PST

[WIERSZ NA DOBRĄ NOC] Pisanie wierszy zawsze wydawało mi się czynnością nocną. Dzisiaj Breyten Breytenbach w tłumaczeniu Jerzego Kocha. #kurzojady #breytenbreytenbach #a5 #poezja #wiersznadobrąnoc

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 20, 2018 o 3:25 PST

Trzydzieści jeden wierszy i wszystkie na równym, wysokim poziomie? Trzydzieści jeden poetyckich opowieści o świecie, w którym podmiota liryczna drąży, szuka, odsłania nieoczywistości, w który jest miejsce na zaskoczenie, sytuacją, językiem, chwilą. Jest tu sporo nostalgicznych wspomnień, szkolnych lat, przeszłych wycieczek, zakończonych (choć może nie?) związków.  To tom, który pokazuje, że są w polskiej poezji wciąż takie głosy, które nie uciekając się do eksperymentów formalnych, w łatwo komunikatywnej formie potrafią opowiedzieć coś, co tylko poezją jesteśmy w stanie przekazać -...

Do Tomasza Różyckiego, poety, mam kilka pytań. Czy jeździ pan nadal rowerem po Opolu? Jeśli tak, to czym pan oliwi sprężyny i jaki ma dźwięk pański dzwonek. Zainspirowała te pytania “Pieśń szesnasta”.

Czy wspiera pan Zielonych lub Greenpeace, albo może tworzy projekty do budżetu partycypacyjnego? To z nowego wiersza, “Parking”.

Jaką książkę by zabrał ze sobą w kosmos? Tomy poetyckie są przeważnie dość lekkie, więc może kilka? To przez wiersz “Bagaż".

Właśnie Ł. przesłał zdjęcie ze squasha, więc zapytam czy Pan w coś grywa? Może pan biega? Czy pisze pan w kuchni? Z wiersza “Woda ognista” taki można wyciągnąć wniosek.