Absolutnie piękny zbiór listów Herbert-Szymborska przed nami. Absolutnie. #kurzojady #zbigniewherbert #wisławaszymborska #listy #a5

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 21, 2018 o 12:02 PDT

Herbert o Mironie.

"Utwory rozproszone (Rekonesans 2)" otwierają niezwykły rok, który z Herbertem spędzimy. Będzie biografia, będzie korespondencja z Wisławą Szymborską (jak pisze wydawca: "dziękując Herbertowi za gratulacje, pisze: „Zbyszku, Wielki Poeto! Gdyby to ode mnie zależało, to Ty byś teraz męczył się nad przemówieniem...”). Będzie poezja, będzie się działo.

Pod wpływem ostatniej mody na listopadowe rankingi postanowiliśmy się też trochę rozerwać, a że mamy dziś lubieżny dzień, to ułożyliśmy sobie zestawienie Najpiękniejszych Poetów Polskich, zwane też inaczej, ale może niech to zostanie już tajemnicą. Taki już nasz urok, będąc kobietą hetero i mężczyzną gejem możemy mieć wspólne obiekty westchnień.

W dziesiątce pozostało jeszcze kilka miejsc do obsadzenia, zapraszamy do przyłączenia się to tej hm... zabawy.

P.S. Oczywiście tak naprawdę wszystkie miejsca powinien zająć poeta Marceli Szpak, ale tutaj nie będzie wspierania znajomych, o nie.

P.S.2 Od...

Na dobranoc wiersz o Polsce. Pan Marcin (Marcin Świetlicki INFO) ma dzisiaj imieniny, zatem serdecznie pozdrawiamy. Polskę również.

Ewa Lipska o tym jak "świat się spruł".

"11 września 2001"

Poeci wywiadowcy świątobliwi podatnicy pieśniarze jubilerzy ogłaszać będą rysopisy zbrodni. Czasami nawet wiersze. Czasami nawet pieśni. Jubilerzy starannie będą szlifować fakty. Odpowiedni kształt. Odpowiedni połysk. Precyzyjna biżuteria katastrofy. Naturalnie wszyscy poddawać się będą do druku. I tylko mój krawiec z którym cicho rozmawiamy ściegiem płaskim mówi że świat się spruł. A maszyna do szycia zjadliwie się śmieje.

Ponieważ nasz popołudniowy kącik poetycki klika się jak recenzja skinkołczyzmu [ironia] to kontynuujemy. Dzisiaj Świetlicki z "Drobnej zmiany", bo z każdym kolejnym kwietniem bliżej mi do postawy podmiotu lirycznego.

“Litery oblazły mnie niczym rój szczypawek” pisze poeta, który na swój nowy tom kazał nam czekać kilka lat. Czytelnik podpisany poniżej jako WSZ stęsknił się za poezją Tomasza Różyckiego i jakże przyjemnie się zaskoczył, gdy okazało się, że poeta Różycki również za czytelnikiem się stęsknił. “Litery” to niezwykle liryczna, acz bardzo przebiegła, rozmowa z odbiorcami, w których chyba Różycki niezbyt wierzy. Szczęśliwie wydaje mi się, że wierzy w psy, ale to być może zbyt optymistyczna interpretacja kilku fragmentów; gdyby ktoś był na wieczorku poetyckim Różyckiego, to proszę zadać pytanie...

[WSZ] Książki ze zdjęcia może i nie były najlepiej napisane spośród wydanych w mijającym roku, ale dla piszącego te słowa znaczyły bardzo dużo. Dwa tomy poetyckie (ten gorzej widoczny to Różycki i jego "Litery"), epistolografia, wysokiej próby design i koncept (do tego za publiczne pieniądze), mistrzostwo przekraczające ramy gatunku, książka dokumentalno-emancypacyjna. To lektury z mijającego roku, które z przeróżnych powodów mnie poruszyły.

Szczególnie ważnym dla mnie wydarzeniem była publikacja "Mężczyzn z różowym trójkątem" - wśród milionów słów, jakie wypowiedziano i zapisano na temat...

Nie wiem skąd to się bierze, ale mamy wysyp próz poetyckich. Były na Kurzojadach prezentowane książki Bronki Nowickiej i Igi Zakrzewskiej-Morawek, czas na nowy tom Marcina Świetlickiego. Pisałem tu już, że kocham go miłością pierwszą i to się nie zmieni, żadnej korekty w uczuciach. "Drobna zmiana" wymiata.

"Drobna zmiana" zaczyna się piękną okładką Piotra Młodożeńca, wyróżnia świetną typografią od Frakcji R i zawiera kilkadziesiąt tekstów powstałych na przestrzeni kilku miesięcy i ewidentnie ułożonych w kolejności powstawania.

Świetlicki opowiada nam swój rok w "zgięciu mapy miasta", czyli...